Terug over de Heuvelrug

Omdat afgelopen zondag de laatste vossenrit verreden is bij FTCW en de eerstvolgende club toertocht pas 9 april is, moet er even een gat van een paar weken met andere toertochten opgevuld worden. Vandaag is het (weer) een toertocht van DTC geworden: de 135km variant van "Terug over de Heuvelrug".

Goed geregeld
De verzorging was, zoals we die kennen van DTC:  alles uitstekend geregeld. De 135km mocht al om 8.00 uur starten en dat was ook mijn plan. Ik was dit keer alleen, want zwager en buurman hadden andere plannen. Om 6.30 uur ging de wekker, of beter gezegd mijn mobiele telefoon. Nou was die gelukkig al op zomertijd gesprongen, want zelf was ik compleet vergeten dat de klok een uur vooruit ging vannacht.

Koud!
Bij aankomst in Driebergen rond 7.45 uur was het nog stervenskoud. De thermometer van de auto wees rond de 3 graden aan, brrrr..... Gelukkig had ik vooraf buienradar goed gechecked dus het kwam niet geheel onvoorzien. Met drie lagen kleding, maar zonder helm muts, handschoenen of schoenhoezen moest het dus maar gebeuren vandaag.

Bij gebrek aan echte foto's....:-)

Het duurde minstens een uur voor het lichaam een beetje opgewarmd was. Schuilen in een groep was er ook niet bij, want bij vertrek rond 7.55 uur was het nog redelijk uitgestorven. Als gevolg de eerste 65km tot aan Rhenen alleen gereden. Vlak voor Rhenen belandde ik een groep met een mooi tempo. De groep ging bij de controlepost in Rhenen maar even aan de koffie met appeltaart, dus toen moest ik ook wel..:-)

Groepswerk
Na de break ging het gas er lekker op. Tot de 100km kon ik flink wat kopwerk doen, maar toen vervolgens een nog snellere groep ons inhaalde en onze groep daarbij aansloot ging het tempo richting de 40km uur. Dat was me een beetje te gortig dus ben ik afgehaakt. Door de samenvoeging met de 100 en 75km rijders kwamen er wel weer meer groepen beschikbaar en al snel was er weer een groep met een mooi tempo gevonden. Hiermee de laatste kilometers uitgereden en toen in de auto naar huis, lekker uitrusten.

Conclusie
De conclusie na vanochtend is dat het met de duurconditie wel snor zit. Op de paar klimmetjes die er in zaten ging het echter een stuk lastiger. De souplesse van vorig jaar was nog ver te zoeken. Maar met nog een flink aantal klimtoertochten en 2 weken bergtraining in Italie heb ik het volste vertrouwen dat dat wel goed komt. Volgende week de Volta Limburg Classic.

Joop Zoetemelk Classic - 2012

Het was de bedoeling om vandaag met zwager Cees, Theo (van Theo Blogt), en een vriend van Theo de 100km van de Joop Zoetemelk Classic te gaan fietsen. Omdat zwager Cees en de vriend van Theo naar verluid nog niet veel getraind hadden zou het tempo niet te hoog liggen. Althans, dat was het plan... Dus had ik bedacht om vanuit Den Haag van en naar Swift Leiden te fietsen. Het totaal zou dan op 150km uitkomen. Maar het liep iets anders....

Theo en de zoektocht naar de verloren vriend

Afvalligen
Gisteravond een smsje van Cees: ik moet coachen bij mijn zoon en ga niet mee. En toen ik vanochtend bij de start Theo had gevonden was zijn vriend ook in geen velden of wegen te bekennen. Hij reageerde niet op telefoontjes of smsjes of voicemals, dus zijn we, een kwartier later dan gepland, uiteindelijk maar met zijn 2-en vertrokken. En omdat we met z'n 2-en waren hebben we vanaf het begin er gelijk maar een straf tempo op gelegd.

De hele tour zijn we van groep naar groep gesprongen met heel af en toe even recupereren in een groep. Bij de 1e verzorgingspost toch maar even een truitje uitgedaan. Door het vale zonnetje en het straffe tempo liep de temperatuur namelijk aardig op. Na snel een krentenbol naar binnen te hebben gewerkt ging het weer verder. Het was wel duidelijk dat Theo van het winter goed op zijn Tacx getrained heeft, want het tempo bleef onverminderd straf.

Een snelle krentenbol bij de 1e verzorgingspost

Bij de 2e verzorgingspost was het errug druk, dus besloten we om verder te fietsen en wat later bij een restaurant te stoppen. Daar was het redelijk rustig, alhoewel het personeel niet echt het buskruit uitgevonden scheen te hebben. De bediening was uitermate traag en de jongste bediende had nog nooit gehoord van slagroom op de appeltaart. Maar toen we aan de beurt waren was dat misverstand al opgelost en konden we genieten van appeltaart én slagroom, dus geen aanleiding meer om te klagen.

Meer dan verdiend!

Bij terugkomst moest nog even, volgens traditie, de Col op de fietsbaan van Swift beklommen worden alvorens over de finishlijn te gaan. Na al die noeste arbeid smaakten de biertjes in de grote tent prima. Vlak na binnenkomst hoorden we nog dat de vriend van Theo ook net gearriveerd was. Klaarblijkelijk heeft die, ondanks weinig trainingskilometers toch ook nog lekker doorgefietst. Het is mij echter tot op heden een raadsel waarom hij niet op de telefoontjes en smsjes heeft gereageerd.

Ingang van de grote tent

Na het bieren in de feesttent moest er nog naar huis gefietst worden. Met de wind tegen was het duidelijk dat het beste er wel af was. Bij thuiskomst snel gedouched en Milaan-San Remo kijken op de Belg. Morgenvroeg de laatste vossenrit van dit seizoen en dan zit het sportweekend er wel weer op.

Lekke banden misere

Na de 3 lekke banden tijdens de Witte Kruis Classic afgelopen zaterdag, kreeg ik in de trainingsrit van donderdag er nog 2 voor mijn kiezen. Ondanks minutieuze inspectie was er niets in de buitenband te vinden. De oorzaak moest dus wel ergens anders liggen. Na wat ge-google kwam ik tot de conclusie dat mijn velglint niet tegen de hoge druk van mijn binnenbanden bestand is. Hierdoor wordt de binnenband met velglint en al in de spaakbussen van de velg gedrukt met een lekkage als gevolg. 

Gistermiddag ben ik dus nog op pad geweest om nieuw,Velox hoge druk, velglint te halen en om de nieuwe wielen te leggen. Vandaag geen enkele lekke band meer gehad dus ik ga er vanuit dat de oorzaak hiermee weggenomen is.

Een fraaie bidon na afloop.

p.s. In dit artikel alleen maar foto's van Theo omdat ik te belazert was om een foto van mezelf te nemen. Volgens mij had Theo van hetzelfde last, dus zullen mijn foto's binnenkort wel op zijn blog terecht komen..:-)

Update 18-mar-2012
Ken je dat verhaal van vrouwen van wie de menstruatie gelijk gaat lopen als ze in hetzelfde huis wonen? Nou fietsbloggers hebben iets soortgelijks. Als ze samen een tocht gefietst hebben gaan ze verhalen schrijven die heel erg veel op elkaar lijken..:-))

Witte Kruis Classic - 2012

Vandaag was het eindelijk zo ver, de eerste toertocht van 2012. Traditiegetrouw wordt bij mij (wat heet, na 2 jaar..:-), het spits der toertochten afgebeten door de Witte Kruis Classic. Vertrek en finish in Den Haag, een thuiswedstrijd dus. Vorig jaar had ik hem ook al gereden en wegens enorrrrum succes ook voor dit jaar weer op het programma gezet. Nu ik net nog even de website van de WKC er op na sla zie ik dat hij nog maar voor het 3e jaar verreden wordt, dus ik heb alleen het eerste jaar klaarblijkelijk gemist.

Gezellige drukte bij de start in het HALO gebouw

Lek!

Vertrek en finish zijn bij het HALO gebouw in Den Haag. Als ik naar de HALO toe fiets miezert het al wat en het wegdek is nat. Een succes formule voor lekke banden, en dat heb ik geweten! Al na 20 km heb ik de eerste lekke (voor) band te pakken. En rond de 60km dient de 2e zich aan (achterband). En als klap op de vuurpijl rijdt ik nog lek als ik het terrein van HALO weer opdraai voor de finish.

Nog fris en fruitig bij de start!

Aangezien ik maar 2 reserve bandjes bij me heb biets ik ter plekke een bandje van een vossenrit kennis. Ik moet namelijk na de finish ook nog een stukje terug naar huis fietsen. Ben ik even blij dat ik die 3e pas na binnenkomst kreeg! Anders had ik het thuisfront moeten bellen voor repatriëring. De hele tocht zie je trouwens fietsers banden vervangen. Ben erg benieuwd hoeveel bandjes er vervangen zijn vandaag, maar dat het er veel zijn is zeker.

Moeders mooiste.....

Toch lekker
Ondanks het mindere weer en de 3 lekke banden heb ik lekker gereden. Wel is de vaart er uit als je weer moeten stoppen om je band te plakken, maar al met al ging het toch wel lekker. De verzorging was ook weer uitstekend. Bij gevaarlijke punten stonden vrijwilligers om het verkeer te regelen. Zoals gebruikelijk was er een verzorgingspost bij Vliegveld Rotterdam. Dat was direct na mijn 2e lekke band. Ik heb nog geprobeerd een binnenbandje te regelen voor reserve, maar die waren er helaas niet te krijgen. Wel bananen, krentebollen en Koek. Helemaal niks mis mee!

Tijdrit
Ter hoogte van de Nieuwe Waterweg was weer de tijdrit van 9km. Omdat ik op dat moment even een kleine dip had ben ik lekker in een grupetto blijven zitten. Niks geen tijdrit rijden. Gewoon even lekker in de groep uit de wind en herstellen..:-). De laatste 20km vanuit Hoek van Holland terug richting Den Haag zijn een kadootje. Met windkracht 5 in de rug vlogen we weer terug. En dat was ook wel verdiend na al die lekke banden misère. Maar volgend jaar doen we hem uiteraard gewoon weer!

En zo zie je er dan uit na 117km natte prut.

Het vooruitzicht
Morgen weer een vossenrit, de een-na-laatste. En volgende week zaterdag staat de Joop Zoetemelk Classic op het programma. Ook erg leuk. Het feest is begonnen!

2012, de stand van zaken tot nu toe

Omdat het nog maar mijn 3e fietsjaar is mag ik graag regelmatig mijn resultaten vergelijken met die van voorgaande jaren. Omdat ik sinds het begin consequent al mijn fietsritten in Garmin connect ingevoerd heb, is daar eenvoudig alle informatie van voorgaande jaren uit te halen. Vanmiddag heb ik eens een vergelijk gemaakt met dezelfde periode in 2011:

Een paar constateringen:

• Ik heb al ruim 200 km meer gefietst dan vorig jaar. Waarschijnlijk een direct gevolg van het niet op wintersport gaan dit jaar. Hierdoor heb ik een week meer kunnen fietsen.
• De gemiddelde snelheid ligt dit jaar al aanzienlijk hoger dan vorig jaar bij een slechts iets hogere gemiddelde hartslag. Een direct gevolg van de vossenritten deze winter. Het bewijs dat vossenritten een prima training zijn om in de winter de conditie vast te houden.
• De gemiddelde fietscadans ligt een stuk hoger dan vorig jaar. Het is me niet helemaal duidelijk waar dit door komt. Ik vermoed dat ik de cadans van het vorig jaar beter heb kunnen vasthouden. Vorig jaar was er bovendien nog veel minder fietservaring.

Algehele conclusie: Lekker van start gegaan dit jaar. Laat de toertochten maar komen. Volgende week de eerste.  Fiets ze!