Tacx Galaxia

Al tijden loop ik met de vraag rond of ik nou wel of niet een Tacx aan zal schaffen. Elk zichzelf respecterend fietser heeft namelijk zon ding thuis staan, behalve ik. Nou ken ik mezelf en weet dat ik niet echt veel langer dan een uur binnen kan sporten. Bovendien heb ik al een fraaie crosstrainer staan die bij slecht weer een prima vervanging is voor het reguliere rondje Westland.

Het is dus een beste hap geld voor een apparaat wat ik waarschijnlijk niet veel zal gebruiken. In de zomer alleen bij een sporadische regendag en in de winter gaat mijn voorkeur uit naar buiten fietsen ongeacht de temperatuur.

Tot ik recent een Tacx rollenbank ergens op het internet tegenkwam. Weliswaar geen weerstand mogelijkheid, maar daarentegen ook niet al te duur. Bovendien is het de bedoeling los op het ding te fietsen dus zonder dat de fietst vast zit met een beugel of iets dergelijks. Een aparte ervaring. U begrijpt het al: ik ben door de bocht gegaan en heb er eentje opgehaald: de Tacx Galaxia. Mijn bevindingen zal ik binnenkort hier publiceren.

De Tacx Galaxia

Herstelweek
Na 3 weekenden klimtoertochten sloeg deze week een laffe verkoudheid toe. Gevolg: zwabberbenen, enorme snotproductie en een broeikop. Leuk is anders. Maar de boog kan niet altijd gespannen zijn, dus heb ik er maar een herstelweek van gemaakt. Even wat minder kilometers op een lagere intensiteit. Vandaag voor het eerst met de zondagstoertocht van de club meegefietst. Naar de bloembollenvelden en de Keukenhof rondom Lisse. Het hele gebied ruikt daar zelfs naar bloemen en het geeft prachtige plaatjes. Geen foto's geschoten natuurlijk, want de jongens van de club gaan hard en wachten niet.

Op de terugweg naar huis waren zwager Cees en ik onze snelle groep kwijt en tot overmaat van ramp raakten we ook nog de pijlen naar huis kwijt. Dus met z'n tweeen op avontuur om via het centrum van Leiden uiteindelijk langs de Vliet weer op de route naar huis te belanden. Deze terugweg was met windkracht 4 a 5 tegen flink pittig. Maar de klimtoertochten hebben het beoogde trainingseffect gesorteerd dus echt afzien werd het niet. Maar eens bekijken wat we volgend weekend gaan rijden.

Amstel Gold Race - 2012

Het stond niet in de originele planning voor dit jaar, maar via a4life teamlid Bas kon ik gratis aan een Amstel Gold Race startbewijs komen. Den Haag - Valkenburg is toch snel 2,5 uur rijden, dus er moest weer vroeg opgestaan worden. Om 5.45 uur afzink richting Limburg. Onderweg op 's-heren wegen was het één groot festijn van auto's met fietsen en fietsers. Benzinestations waren voor deze éne dag overweldigd door 40+ mannen in fietskleding.

Om 9.00 uur melde ik me bij de startboog in Valkenburg alwaar ik samen met Bas en zijn fietsmakkers Antoine, Jos en Tjeerd gelijk van start ging voor de 150km. Bas vertelde me dat ze -sinds vorig jaar- besloten hadden om zelf geen eten meer mee te nemen. Dat was inderdaad ook totaal overbodig. Bij de AGR geen last van economische crises. Eten en drinken was er in ruime mate voor iedereen aanwezig.

Bas en Jos na de Finish.

Op een fikse bui op +/- 110km na verliep de tocht uitermate voorspoedig. Wel was het af en toe file fietsen op smalle paden of bij oversteekplaatsen, maar bij een evenement als de AGR weet je dat van te voren. Je doet mee voor de beleving en niet voor de snelle tijd.

Onder de modder van de enkele regenbui
aankomen op de Cauberg.

De aankomst op de Cauberg is toch wel een mooie beleving. Het was voor Bas en mij alvast een voorproefje voor de Tour For Life aankomst op 2 september a.s. als alle teams ook op de Cauberg aankomen na 1200km in 8 aaneensluitende etappes vanuit Italie gefietst te hebben. Dat wordt een prachtige happening!

Een mooi souvenirtje

Het fietsen zelf verliep uitstekend. De klimmetjes liepen lekker, tot zelfs de Keutenberg (22%) aan het einde toe. Jos bleek de beste klimmer van het stel en samen met Bas kwamen we met zijn drieën als eersten van de groep over de finish. Hoeveel later Antoine en Tjeerd aangekomen zijn heb ik niet meer meegekregen. Omdat ik toch in de buurt was had ik nog een social visit in Berg en Terblijt bij kennissen af te leggen. Na de koffie weer in de auto naar huis en om 19.00 uur weer thuis. Het was weer een mooie fietsdag!

Veenendaal - Veenendaal 2012

Het is zaterdag en ik heb samen met Bas en Bert van ons 'Atos for Life' team om 8.30 uur onder de startboog van Veenendaal-Veenendaal afgesproken. Doel is om met z'n drieen de 135km te rijden. Een eerste test om te kijken hoe de fiets verhoudingen tussen ons als teamleden liggen.

Johan en Bert

Bas, Johan en Bert
op de Italiaanse weg

Het is nat en koud. Als we elkaar gevonden hebben gaan we dus maar snel van start. Het is geen weer om lang stil te staan. Na een uurtje gezellig gebabbeld te hebben gaan we tempo maken en nemen we elkaar de maat. Al snel wordt me duidelijk dat Bas iemand is die makkelijk een zwaar verzet draait. Bert daarentegen is erg sterk heuvelop. Zo heeft iedereen zijn eigen sterke punten. Toch kunnen we goed met elkaar meekomen en dat is een prettige constatering met de 1200km die we dit jaar nog samen voor de boeg hebben.

Johan Bas en Bert na afloop.
Mission Accomplished!

Gaandeweg de dag wordt het droger en nadat we in de laatste tientallen kilometers elkaar nog even om beurten pijn gedaan hebben zit het er op. De eerste teamrit van Atos for Life is een feit en is prima uitgevallen. 20 april gaan we een 100km tocht rijden met het volledige team. To be continued...

Volta Limburg Classic - 2012

Vandaag stond de "Volta Limburg Classic" op het programma (voormalig Hel van het Mergelland). Samen met zwager Cees en fietclub maatje Ton was het al vroeg vertrekken (6.00 uur) om rond 9.00 uur in Eijsden Limburg te kunnen starten. Buienradar had ons al gewaarschuwd voor temperaturen rond het vriespunt dus de winterkleding was ingepakt.

Handschoenen vergeten
Bij aankomst echter bleek Cees zijn handschoenen vergeten en om afgevroren vingers te voorkomen moesten er te plaatse nog even een paar handschoenen aangeschaft worden. Gelukkig was een stand bij de start die kleding verkocht dus Cees was spekkoper. Wel was daarmee zijn hele financiële dagrantsoen opgesoupeerd, maar echte vrienden zijn natuurlijk niet te beroerd om (tegen uiteraard een flinke rente) geld voor te schieten.

Cees als een kind zo blij met
zijn nieuwe handschoenen

De koude was grotendeels te danken aan de onbewolkte lucht. En diezelfde onbewolkte lucht zorgde er al snel voor dat de zon vollop aanwezig was. Het gevolg: een frisse dag met veel zon. Kortom: ideaal fietsweer. Het was genieten 'pur sang'.

Fietsvrinden voor het leven..:-)

Einde neutralisatie
Nadat 40km na de start de "vrienden neutralisatie" opgeheven was ging Ton met zijn klimmersbenen er al snel vandoor. Een 20km later, na de eerste verzorgingspost, vondt ik het ook welletjes en kreeg het stalen ros de sporen. Dit geheel tot Cees zijn tevredenheid die vantevoren al aangegeven had dat hij niet gestoord wenste te worden door vrienden die voortdurend op hem moesten wachten.

Een korte break bij de 1e verzorgingspost

Uitsmijtertjes
120 kilometer en een kleine 1900 hoogtemeters later kwam ik in Eijsden weer onder de Start/Finishboog door. Gelijk speurde ik het plein af of ikTon al ergens zag. Maar Ton was nog in geen velden of wegen te bekennen. Dus heb ik me maar op het terras naast de finish geposteerd om eens lekker te genieten van een cola en welverdiende uitsmijter.

Cees zit op het zonnige terras even
uit te buiken na zijn uitsmijter

Een kwartiertje later kwam Cees ook al over de finish, maar nog steeds geen Ton nergens. Dus ook Cees maar aan de uitsmijter.  Die uitsmijter later kregen we een bruin vermoeden dat Ton onderweg besloten had om de 150km te gaan fietsen. Dus besloten besloten we om onze spullen alvast in de auto te laden.

Ton zoek
Uiteindelijk, een 3 kwartier later, arriveerde Ton bij de auto. Hij bleek onderweg bij een groep aangehaakt te hebben die hij maar gewoon gevolgd was. De bordjes van een splitsing van 120 en 150km had hij niet gezien. Onze conclusie: je hebt de 150km gefietst. Wel een luxe dat je daar zo lekker nonchalant over kan zijn trouwens..:-)

Proof of the pudding.

Conclusie
De mooiste toertocht van dit jaar tot nu toe. De 1900 hoogtemeters hakten er wel in. Het lijkt wel of de tijd ook 2x zo langzaam gaat bij die eindeloze reeks van klimmen en klimmetjes. Maar dat zal wel weer een kwestie van wennen zijn.

Klimtijdritten
Bijna helemaal vergeten te vertellen. Onderweg waren er 3 klimtijdritten. Bij de eerste twee klimmen ben ik ergens als 400ste van de 2000 deelnemers op de ranglijst beland. Op de derde ergens als 600ste. Niet slecht voor een niet-klimmer al zeg ik het zelf. Een ander genoegen is dat ik op 1e klim klaarblijkelijk zelfs Ton met zijn klimbenen voor gebleven ben..:-). In het overall klassement van de 120km rijders heb ik de 138e plaats gescoord van de 565. De (klim) uitslagen zijn hier te vinden: http://www.helvanhetmergelland.nl/index.php?pageId=99