"Tai Chi"

Vandaag was al weer de laatste toertocht van FTCW voor dit jaar. De tijd vliegt! Gisteren liep ik zwager Cees tegen het lijf en tot mijn grote verbazing had hij ook wel oren naar de toertocht van vandaag. Dat is goed nieuws, want hij heeft praktisch het hele jaar stilgestaan. Qua fietsen dan he? Ook buurman Niels had wilde plannen. Vandaag zou hij de 100km barrière gaan nemen. Tot op heden had hij in 2013 nog geen tocht boven de 100km gereden en het plan was om vandaag de 110km variant te nemen. Om de spanning alvast maar weg te nemen: Niels heeft de 100km grens niet overschreden. We zijn op 98km blijven steken, maar dat was dan wel zijn langste rit tot nu toe in 2013. Dat dan weer wel.

"Tai Chi"
Voor vanochtend hadden we om 09.00 uur bij Velo afgesproken en om 08.18 uur kwam het eerste "cover your ass" smsje van Cees al binnen:

"Heb last van de rug -stop- 
heb een BBQ om 1600 uur -stop- 
kan dus niet op tijd terug zijn als we 110km fietsen -stop- 
Ga 85km fietsen -stop-".

Nou heb ik geleerd dat je in dat soort situaties het beste de "Tai Chi" approach kunt hanteren. Gewoon meebewegen dus. Vooral niet gaan proberen te overtuigen van het tegendeel. Dat was dus de te hanteren tactiek vandaag.

Rond 9.00 uur stonden we met z'n drieen bij Velo klaar voor de tocht. Nou ja, 09.05 uur dan. Niels kwam weer es te laat. Die kreeg bovendien nog een klapje te verwerken toen hij hoorde dat Cees zijn 100km+ ontmaagdingsplannen in honderd aan het gooien was. Gelukkig was hij klaarblijkelijk ook ingevoerd in de "Tai Chi" methode, want er werden geen pogingen zijnerzijds ondernomen om Cees op andere gedachten te brengen.

"At your service"
De rit ging richting Leiden en we hadden windje tegen. Om de fragiele trainingsopbouw van Cees niet gelijk naar de klooten te helpen werd er gekozen voor een gematigd tempo van rond de 26km/uur. Mijn credo voor vandaag was "At your service" en met deze gedienstige instelling nam ik het grootste deel van het kopwerk voor mijn rekening. Het was nog wel een hele klus om niet telkens achter de eerste de beste renner die voorbij kwam aan te gaan, maar heel juist heel steady die 26km/uur vast te houden. Maar met een "mind over matter" instelling lukte dat uiteindelijk vrij aardig (af en toe een stuiptrekking).

Vlak voor Leiden stond "afslag 80km linksaf" op de weg gekrijt. De overige afstanden gingen rechtsaf. Als een stoïcijnse analfabeet sloeg ik rechtsaf en de club volgde gedwee. Alhoewel, gedwee...na enkele honderden meters kwam Niels bezorgd informeren of we niet zojuist de 80km afslag gemist hadden. Na dit met slechts een enkele hoofdknik bevestigd te hebben bleef ik doorfietsen zonder er verder ook maar één woord aan vuil te maken. Niels keek me nog eens in grote vertwijfeling aan. Langzaam begon de situatie tot hem door te dringen en liet hij zich weer naar achteren afzakken alwaar hij weer in de groep aansloot zonder ook maar met één woord over de zaak te reppen tegen Cees. Als goede vrienden help je elkaar..:-)

Koffiestop Leimuiden
Ergens bij Leiderdorp misten we ook nog eens afslag van de 110km variant. Dit keer was het een echte misser en voor we het allemaal goed en wel doorhadden reden we op de oude pijlen van de Braassemermeertocht van 28 april j.l.. Zelfs bij Cees begonnen nu wat alarmbellen af te gaan en voorzichtig kwam hij vooraan in de groep eens zijn licht opsteken. Of we nog wel goed zaten en hoe ver we al waren en hoe ver we nog moesten etc. Met de geruststellende woorden dat we al 50km gereden hadden en de de rest van de rit alleen nog maar wind mee zou zijn liet hij zich weer mennen. Gelukkig konden we gelijk aansluitend in Leimuiden de koffiestop met appeltaart doen. Rookgordijn, afleidingsmanoeuvre, alles onder controle.

Diva Cees!
Na de koffiestop ging het met windje in de rug weer richting Den Haag. Ondanks dat bij Cees het beste er nu wel een beetje af was lag het tempo nog steeds mooi boven de 30km/uur. Wel begon Cees als vanouds weer op iedereen te foeteren. Ik had Niels instructies gegeven om bij Cees een gelletje naar binnen te douwen elke keer als hij weer begon te sputteren. Hierdoor konden we het Diva gedrag van Cees redelijk goed onder controle houden. "Everytime you are tired you turn into a rotten Diva Cees!"



Home sweet home
Met 98km op de teller kwamen we rond 13.00 uur weer thuis aan. Het was een aardige compromis geworden. Cees op tijd terug voor zijn BBQ, Niels een -bijna 100km- tocht gereden (98 dit rekenen we ook goed) en zelf was ik ook wel tevreden met de afstand. Het leuk om zo weer eens met zijn 3'en te fietsen. Ouderwets gezellig. Nou maar kijken of Ceessie weer de fietssmaak te pakken krijgt. Alleen jammer dat juist nu de FTCW toertochten afgelopen zijn ..:-)