Lek!

Hij gaat lekkerrrrr! Dat wil zeggen...tot 1 kilometer in het zicht van de haven. Vanochtend vroeg op de fiets naar het werk gegaan (wel koud, 6 graden!) en vanmiddag met een ommetje weer terug naar huis. Dat ging dus goed tot vlak voor de deur. Pffffftttt.. lek! De eerste dit jaar.  Balen, want ik sta praktisch voor de deur.

Ik besluit het laatste stukje maar uit te gaan lopen en het bandje thuis te vervangen. Na 100 meter gelopen te hebben begint het getik van schoenplaatjes op de stenen met te irriteren. Weet je wat? Het is lekker weer. Ik doe mijn schoenen gewoon uit. En mijn sokken ook. Lekker op mijn blote voeten!

De Barefoot Biker!

Onderweg kijken de voorbijgangers me wat meewarig aan. Lekke band en dan op blote voeten naar huis lopen. Heeft hij ze wel allemaal op een rijtje? Maar het is eigenlijk best wel lekker. Ik voel me net weer een klein jongetje. Ik moet aan de enthousiaste Barefoot verhalen van Angelo Roeland denken. Zijn dit mijn eerste Barefoot stapjes?

Thuis gekomen ga ik eerst even douchen en eten. Na het eten ga ik de band vervangen. Ik haal het reserve bandje uit het zadeltasje en vervang de lekke band. Even oppompen en.....Pffffff....ook lek! WTF@!#$>?. Het reservebandje heeft een grote scheur. Het lijkt er op dat het door het slijten in het krappe zadeltasje gebeurd is. Daar kunnen ze dus ook lek gaan. Nadeel van een jaar lang met een reservebandje in je zadeltasje rijden. Als ze niet van het gebruik lek gaan, gaan ze wel in de tas lek. Dat maakt dus ook niets meer uit zo. Het moet niet gekker worden!

Een voor de prijs van twee!

Gelukkig heb ik nog een hele batterij aan nieuwe bandjes in de schuur dus gaat snel bandje nummer twee er in. Nu gaat het wel goed. Althans......voor nu. Morgenvroeg nog maar even weer checken voor de zekerheid.