Een doolhof

Een hele zaterdag komt het met bakken uit de hemel en dan is het precies op zondagochtend even droog. Helemaal goed voor de laatste vossenrit van dit jaar. Nummer 10 uit de 20 ritten totaal van deze wintercompetitie. De laatste 10 ritten worden van januari tot en met maart in het nieuwe jaar gereden.

Geen regen dus en aangezien het nog steeds een spannende competitie is blijft de opkomst nog steeds opmerkelijk voor een koude, winderige dag in december zo vlak voor de kerst. Westlanders zijn duidelijk geen mietjes :-).Veiligheidshalve waren de pijlen toch maar met watervast gele wasco gezet voor het geval er toch nog een bui zouden vallen.

Na de start weer de gebruikelijke taferelen van gedrang en idioot hoge snelheden, want iedereen wil uiteraard van voren rijden. Bij de Zwethkade ging het mis met de kopgroep. Daar stond een doorgestreepte pijl naar rechts. Wat je dan ziet is een fraai staaltje kudde-gedrag. Zon beetje iedereen in de groep ziet de doorgestreepte pijl, maar omdat de koprijder(s) rechtsaf slaan gaat iedereen mee (inclusief het ondergetekend kuddebeest). Pas na een paar kilometer was het duidelijk dat we verkeerd zaten en was het omkeren geblazen. Grote verwarring alom met name bij de nog arriverende rijders. Waar gaat de kopgroep heen? Waar moeten wij heen? Kortom: de bekende vossenrit chaos waar iedereen voor zichzelf moet bepalen met wie je meegaat welke richting op.

De rit ging verder naar het zuiden en dat betekende flinke wind tegen. En niet een klein beetje ook. Volgens buienradar windkracht 4-6. Alleen de allersterksten (of domsten, zo je wilt) reden op kop. Bij mij waren de benen niet dusdanig goed dat ik veel kopwerk kon doen, dus ben ik maar lekker in de groep blijven hangen.

De fiets zat weer flink onder de bagger
na de rit van vandaag.

En toen was het moment waarvan iedereen wist dat het een keer zou komen. Het beleid van FTCW is het afgelopen jaar sterk gefocused op veiligheid. In het heetst van de strijd rijden renners namelijk regelmatig door het rode licht en dat moet veranderen. Vanuit het bestuur is al herhaaldelijk aangegeven de roodrijders te zullen bestraffen, maar tot op heden was daar nog weinig op gecontroleerd. Maar dat was vandaag dus anders. Bij Poeldijk stond aan de overkant van een grote weg een een bestuurslid verdekt opgesteld met een lopende filmcamera. De een na de andere groep vloog door het rode licht naar de overkant en de boefjes werden stuk voor stuk op de film gezet. De sanctie? -10 punten in het klassement. Stom toevallig reed ik in een groep die de camera tijdig zag en netjes voor het stoplicht bleef wachten tot het groen werd.  Meer geluk dan wijsheid.

Met de wind in de rug kwamen we uiteindelijk bij Madestein waar de vos verstopt was in het doolhof dat midden in het park te vinden is.  Veel geren door het doolhof, maar uiteindelijk bleek de stalen paal (vos) ergens aan de rand van het doolhof te staan.

Geen sanctie voor roodrijden, drie controle emmers en nog bij de eerste 20 rijders, dat moeten punten opleveren dacht ik in mijn optimisme. Op dat moment hoorde ik dat er 4 controle emmers geweest waren. Mmm.... dat worden dus slechts 3 punten voor de moeite. En nou hoop ik maar hopen dat er flink veel rijders door rood gereden zijn om zodoende voor mij de schade te beperken. Ik ben wel heel erg benieuwd naar het aankomende klassement. Door de controle actie kan de boel flink op zijn kop gezet zijn :-).

p.s. Na de rit van vandaag staat de teller op 11.958 km. Nog 42 kilometer te gaan voor de 12.000 kilometer mijlpaal dit jaar.