dinsdag 11 augustus 2015

"War on saddle soreness"

Toen ik in 2010 begon met het serieuze fietswerk liep ik ook al vrij snel tegen het fenomeen zadelpijn aan. Als je de frequentie en de rit afstanden gaat opschroeven moet je zadel in orde zijn. Pijntjes die voorheen nog triviaal waren, worden bij langere en frequentere ritten ineens een ding. 150 kilometer met pijn in je hol fietsen houdt niemand lang vol.

Zoektocht 1
Toen de zadelpijn zich manifesteerde en na een paar maanden allerlei zadels geprobeerd te hebben kwam ik uiteindelijk uit bij een goedkoop gel zadel, type Scarpe, wat standaard meegeleverd was met mijn Cube hybride. Ik kon nog een zelfde type zadel ergens op de kop tikken en die heb ik op mijn racefiets gemonteerd. Het zag er bijzonder lomp uit maar het belangrijkst was: ik had geen zadelpijn meer. Wat ik nog wel had was een broeierig kruis bij lange ritten, want gel sluit het zaakje namelijk goed af.

Zoektocht 2
Eind vorig jaar is helaas mijn laatste Cube Scarpe zadel overleden en deze was bovendien nergens meer verkrijgbaar. Ik moest dus opnieuw op zoek naar mijn ideale zadel. Mijn voornemen was om dit keer ook de "echte" racezadels weer eens te proberen. Misschien had ik na al die jaren toch wat meer eelt op mijn kont gekregen en zaten ze nu beter. Je weet maar nooit. De zoektocht bleek lang en moeizaam. Na veel speuren en testen kwam ik uiteindelijk bij een Prologo zadel uit wat als "minst slecht" uit de bus kwam. Ik kon er een tocht van 150km mee rijden, maar super comfortabel was het nu ook weer niet.

The proof of the pudding (mislukt)
Het zadel was in ieder geval wel comfortabel genoeg om er een meerdaagse fietstocht vanuit Frankrijk mee aan te durven. Dat moest lukken was mijn overtuiging.... Het plan was om in 6 dagen vanuit Couleuvre, Frankrijk terug naar Den Haag te fietsen. Dag etappes van 120km, dus niet al te gek lang. Helaas bleek op dag 2 de zadelpijn al flink de kop op te steken en op dag 3 was het al niet meer te harden. Enorm veel huid irritatie en pijn aan de "weke delen" als gevolg van wrijving met het zadel. Met veel pijn en moeite (staand fietsen) heb ik de etappe naar Reims af kunnen maken, maar aldaar aangekomen besloten om de handdoek in de ring te gooien. Verder fietsen op deze manier was gekkenwerk en dat is niet de bedoeling van fietsen. Het moet wel leuk blijven. Gelukkig was ik met de fiets in de TGV en Thalys de volgende dag weer thuis in Den Haag. Ook een leuke ervaring trouwens.
Dag 1 in Frankrijk. Toen het leven (lees zitvlak) nog goed was.
"War on saddle soreness"
Thuisgekomen ben ik gaan broeden op een definitief aanvalsplan die al mijn zadel problemen eens en voor altijd op moeten gaan lossen. De "war on saddle soreness" was nu echt geopend. Op dit moment van schrijven heb ik nog 3 weken en dan staat de Atos Tour weer op het programma. Twee dag etappes van elke 250km lang. Dan moet het zadel en het zitvlak dus wel weer in orde zijn. Na veel speurwerk ben ik met het volgende aanvalsplan gekomen:  Voor de korte termijn heb ik een BBB BSD-04 comfort zadel gekocht waar een laag gel in zit die vergelijkbaar is met mijn oude Cube Scarpe zadel. Deze heb ik op mijn nieuwe Sensa trainingfiets gemonteerd. Er kan nu in ieder geval weer redelijk pijnloos gefietst worden.
"BBB BSD-04" gel zadel. Korte termijn oplossing. 
Maar zon dikke laag gel blijft broei geven op de langere afstanden dus een lange termijn oplossing blijft noodzakelijk. Na veel research werk heb ik vanmiddag uiteindelijk gekozen voor een "Gilles Berhoud" type "Aspin" zadel voor op mijn VanNicholas titanium racer. Aangezien het wel een kilometer of duizend duurt voor dit leren zadel ingereden is, is dit -zoals het er nu uitziet- geen oplossing voor de aanstaande Atos tour. Er rest simpelweg te weinig tijd om het zadel in te rijden. De verwachting is dat hij wel dusdanig goed gaat bevallen dat hij op langere termijn voor de langere ritten ingezet kan worden.
"Gilles Berhoud, type Aspin". Lange termijn oplossing.
Vanavond vindt in ieder geval de "maiden ride" plaats. Hopelijk ben ik na afloop nog steeds enthousiast alhoewel ik er op ingesteld ben dat het nog wel eens een paar maanden kan duren voor het zadel echt lekker gaat zitten. Tot slot nog een leuk filmpje over het productieproces van de Gilles Berthoud zadels.



12-aug: Update
Gisteravond 70km met het nieuwe Gilles Berhoud zadel gefietst. Ik had me ingesteld op een teleurstelling omdat deze eerst goed ingereden moet worden. Maar ondanks zijn hardheid zat hij verrassend goed. Hoe dit bij langere afstanden is zal moeten blijken maar het eerste resultaat is positief. I am a happy man!


1 reacties:

frans zei

Weet je wat nog meer pijn doet?
150 km zónder zadel !! Moejeisdoen.