En met dat doel ligt de lat gelijk dusdanig hoog dat ik al gelijk bij aanvang bij vlagen loop te twijfelen. 2400 kilometer in 4 weken, zal dat wel goed gaan na al mijn zadel perikelen van afgelopen jaar? Is gemiddeld 120km per dag niet teveel van het goede, en is 4 weken fietsen nog wel leuk? Kortom: het is een doel waar je wel even goed voor moet gaan zitten (excusez moi de flauwe woordspeling :-)) But then again: een doel moet prikkelen. Het moet niet iets zijn wat je even "tussen de soep en aardappelen" door doet. Of om het aloude cliché maar weer eens van stal te halen: Een doel moet je grenzen verleggen.
Maar genoeg gefilosofeerd. Wat zijn concreet de plannen?
 |
| St.Jacobsroute |
Op de (vernieuwde) website van Europafietsers staat een boel nuttige informatie voor de fietsende pelgrim. De website van het Belgische compostelagenootschap probeert daarentegen antwoord te geven op het waarom van een dergelijke tocht. Ook leuk om te lezen.
En nu het doel bepaald is kan het feest van de voorbereiding beginnen. Er moet ieder geval vooraf nog een keer een week proefgereden worden met de volledige uitrusting om te kijken hoe alles zich houdt. Kortom: genoeg om me de hele winter lekker bezig te houden. Ik heb er zin in!
Wordt vervolgd....
[Update] 7-okt: Ik werd er door een vriend op geattendeerd dat "Camino" mannelijk is en dus niet als "La Camino" maar als "El Camino" geschreven dient te worden. Omdat de mannelijkheid hiervan mij wel aansprak heb ik de titel van dit artikel desgenoemd aangepast.
1 reacties:
Prima motief: sportieve prestatie en het avontuur. Er zijn er meer die dit motief hebben. Echter 'avontuur' is betrekkelijk. Voor een echt fietsavontuur moet je iets anders kiezen: de zijderoute bijvoorbeeld. Ik bedoel: El Camino is vergeven van de pelgrims en toeristen in alle variaties. En je vindt elke 10 kilometer wel een plek om te slapen of wat te eten. Het eten is ook normaal 'west-europees'. Geen sprinkhanen of gebakken hond.
Maar in je uppie naar Santiago fietsen is levert ondanks de beperkte invulling van het begrip 'avontuur' wel een niet te vergeten ervaring op.
Je ambitie om er een sportieve prestatie van te maken leidt ertoe dat je geneigd zult zijn veel 'moois' voorbij te fietsen. Natuurlijk, 'mooi' is een relatief begrip. En ik bedoel ook niet dat je álle kerken en monasterio's moet gaan bekijken. Maar wel een paar, want er is veel geschiedenis langs de Camino. Waarvan de galm tot in onze tijd nadreunt. En vergeet ook niet te genieten van de Spaanse keuken. En van de Spaanse avonden. Het 'feest' begint in Spanje pas om negen uur/half tien 's avonds. En als het dan lekker zwoel is, is het genieten als je met het hele dorp (waar je toevallig bent) samen op het Plaza Mayor (dat is er in elk dorp) zit. Aan een lekker wijntje met wat hapjes. Dat zul je missen als je als wielrenner gaat. Want zulk gedrag past niet in het dagschema. Denk er nog eens over na hóe sportief je prestatie eigenlijk moet zijn.
Overigens: een pracht verhaal over je zadel.
Succes met de voorbereidingen en geniet straks als je op weg bent.
Mat Knaapen
Een reactie posten