donderdag 12 mei 2016

SdC Dag 20: Saint Jean Pied de Port - Pamplona

Het is een gezellig ontbijt vanochtend om 7.00 uur in de gite in Saint Jean Piede de Port. Ik had nog wel iets langer willen blijven liggen maar de dames in het kippenhok annex slaapzaal boven mijn kamer maakten zon herrie dat er geen ontkomen aan was om me ook klaar te maken en aan de ontbijttafel te schuiven. Het waren -op mij na- alleen maar wandelaars aan het ontbijt en de een na de ander pakt zijn spullen en vertrekt voor de tocht richting Roncevalles. 
Ik besluit nog eerst even langs het pelgrimsburo te lopen om te informeren of mijn paspoort in Santiago wel geaccepteerd wordt. Dit ivm de nieuwe regels per 1 april die voorschrijven dat je paspoort via een geaccrediteerde instantie verkregen moet worden. Dat is bij die van mij niet het geval dus voor twee euro schaf ik ter plekke, na overleg, een nieuwe aan. Beide worden afgestempeld en dan ben ik vertrokken om aan de klim te beginnen.
The only way is up!
 
Ik klim op mijn gemakkie en in twee uur ben ik boven. Bovenop de top kom ik een Nederlands echtpaar met een camper tegen met wie ik even een praatje maak. Nadat ze me op de foto hebben gezet zeg ik ze gedag en daal af naar Roncesvalles wat vlak onder de top ligt.
De GR12 kruist de Camino boven op de top.
Roncevalles is een schitterend oud klooster wat daar neergezet is voor pelgrims om te overnachten tijdens de Pyreneen oversteek. Als ik er rond 11.00 uur aan kom is het nog er rustig. De meeste wandelaars komen hier pas aan het einde van de dag aan. Ongeacht welke richting je de Pyreneen oversteekt, dat doe je wandelend niet in een dag en dus wordt er in Roncevalles overnacht. Het is hier aan het einde van de dag stervensdruk met pelgrims die een slaapplek proberen te bemachtigen. Op de balie van het kantoor staan zelfs meerdere bordjes met: 'please quietly wait for your turn'.

Ik ga het klooster binnen om er mijn stempel te halen in beide paspoorten. Als dat gedaan is wil ik nog een fotootje maken. Een man ziet mij bezig en biedt aan om er een te maken. Het blijkt een Nederlandse vrijwilliger te zijn die samen met zijn vrouw en een team Nederlanders hier twee weken vrijwilligerswerk te doen. Als ik hem vraag hoe dat is verteld hij dat ze behoorlijk afgeknepen worden. Van 's-ochtends vroeg tot 's-avonds laat moeten ze aan de bak. Ze zitten er helemaal doorheen en zijn dolblij dat ze morgen naar huis kunnen.
Hij verteld ook dat het klooster op het punt van sluiten staat ivm gebrek aan inkomen en dat het Nederlandse Jacobs genootschap bijspringt door de vrijwilligers te sturen (die vervolgens als stank voor dank door de Spanjaarden uitgemolken worden). Wat hem ook niet bevalt zijn wat hij noemt de 'rolkoffer pelgrims'. Deze worden door commerciële organisaties tegen flinke betaling bij het klooster met hun 'rolkoffer' afgezet en betalen slechts het 12,- euro pelgrims tarief voor een overnachting. Geen wonder dat het klooster niet voldoende inkomsten heeft. Dat verdwijnt in de zakken van de locale entrepreneurs.  Hij verteld verder dat hij meemaakt dat deze groepen bij aankomst voorrang van het Spaanse personeel krijgen tov de wandelaars die er dan al bijna 30km op hebben zitten. Kortom: het zaakje lijkt aan alle kanten te stinken.
Maar ik was gekomen om me te bezinnen en niet om problemen op te lossen dus ik neem afscheid en wens hem nog een behouden thuisreis. In het restaurant bij het klooster neem ik nog een 'caffe con latte'. Heerlijk! Die Spanjaarden kunnen wel koffie maken. Een stuk beter dan in Frankrijk. Laat het nou ook nog eens een aardige Spanjaard zijn. We babbelen wat en hij biedt me de tweede kop op zijn kosten aan. Helemaal leuk!

 
Dan is het tijd om aan de afzink te beginnen. Het is een afdaling met regelmatig een klimmetje ter overbrugging. Dat is wel lekker want het is niet al te warm dus op een klimmetje trap je jezelf weer warm. Een wat langere klim blijkt de col Erro te zijn. Boven op de col blijken de wandelaars weer de verharde weg te kruisen en heeft een handige ondernemer op het knooppunt een terrasje gemaakt waar van alles te koop is. Je kan er klaarblijkelijk ook aangeven als je op zoek bent naar een partner. Santiago magie! :-).
De afdaling van de Erro is super! Ik daal tussen de auto's in met snelheden tot 70km uur. In de haarspeldbochten moet ik zelfs afremmen omdat ik sneller dan de auto's de bochten instuur. Helaas is de pret maar van korte duur en het laatste stuk naar Pamplona is langs de drukke weg. 
 
Rond tweeen arriveer ik bij mijn hotel in het centrum van Pamplona. De stad is gezellig druk, dus ik denk dat ik me daar morgen prima ga vermaken. Jawel! Morgen weer een rustdag. Oude mannen hebben nu eenmaal veel hersteltijd nodig :-). Maar daarna mag ik nog even flink aan de bak. In negen dagen non-stop door naar Santiago. Dat is, als ik me tenminste aan mijn eigen planning houdt (zoals ik tot nu toe gedaan heb).

Ik ben vandaag, ondanks andere voorspellingen, droog de Pyreneen overgekomen. Daar ben ik blij mee. Afdalen in de regen is waardeloos. Kortom: het was (weer) een geslaagde dag!
 
De Strava telefoon is gecrashed dus heb ik voorlopig geen gegevens van de rit. De backup registratie zit namelijk in de Garmin, maar die kan ik pas bij thuiskomst uitlezen. Ik doe het dus maar even met een screenshot van de route.

Dag afstand: 74km
Tot nu toe gereden: 1627km
Nog te gaan: 791km

4 reacties:

San Xacobeo zei

Ja, de commercie slaat onverbiddelijk toe. Ook in de Camino. Sommigen voorspellen dat dit het begin van het einde is.
Goed dat je een nieuw en nu 'echt' paspoort hebt. De regels daarvoor (uitgifte door erkende instanties) bestonden al veel langer, maar -ook hier slaat de commercie toe- door het toenemende aantal 'credentials illegal', wordt er sinds kort beter op gelet in het Pelgrimsbureau.
Vervelend dat de Nederlandse vrijwilligers zo worden uitgebuit. Roncesvalles is -zoals je schrijft- een van de (weinige) albergues met Nederlandse vrijwilligers via de Nederlandse Santiagoclub in Utrecht. Verderop de route zitten nog Vlamingen (Los Arcos), Duitsers (?) en Engelsen (Rabanal del Camino).

Als je nu al de 70 hebt aangetikt, dan is het te verwachten dat je dat tenminste nog twee keer zult doen. De meest spectaculaire afdaling moet nog komen: Van El Acebo naar Molinaseca. Ruim 10 km à 10% of meer (op sommige plaatsen). Je valt daar als een baksteen naar beneden. Daar is de afdaling naar Pamplona niks bij. Linke soep met die dunne bandjes, dat wel.
Morgen naar de Rioja streek. Een uitstekende gelegenheid om een goede rioja-wijn te proeven. Logroño is dé wijnstad van de rioja. En vooral na Logroño rijdt je een hele tijd door de druivenakkers. Er zijn dus ook veel bodegas in deze streek. Bijv in Navarette de bodega Navajas. Je komt er over een paar dagen zowat langs. De 'visitas guidadas' zijn elke dag tussen 09:00 en 13:00 en tussen 15:00 en 19:00. (in het weekend afwijkende tijden).
Laat je -als bierdrinker- verleiden! Ik mag trouwens hopen dat je niet blijft hangen aan dat Nederlandse biermerk dat ook in Spanje is te verkrijgen in van die groene flesjes. Maar alleen de Spaanse bieren proeft: San Miguel bijv.

Ultreia!






Unknown zei

Geniet elke dag van je blog Johan super wees a u b voorzichtig met afdalen liefs ma

Wim zei

Johan kijk uit voor de Toro s en ZETTUMOP

Unknown zei

Hola, johan trots op je hoor! Geniet van het Spaanse land. Lees elke dag je blig hoor leuk. Bdhalvd gisteravond. Had een cursus fiets reparatie bij bike4travel. Een echte aanrader!