Het eerste doel is Plaza de Toros of ook wel het StierenStadion in goed Nederlands. Elk jaar worden de stieren via een vaste route door de stad gejaagd naar dit Plaza de Tores. Voor de stieren uit door de straten rennen de dappere (of domme) mannen in witte kleding met rode halsdoeken en andere rode elementen. Als de stieren uiteindelijk in het Plaza de Toros aankomen vinden er 's-middags stierengevechten plaats waar de meeste stieren uiteindelijk het loodje leggen.
Die stieren kunnen hard lopen. Volgens mijn boekje staat het record op naam van een 600 kilogram zware stier, die de 850 meter op 11 juli 1997 door de straten van het centrum aflegde met een gemiddelde van 28,51 kilometer per uur.
Ter vergelijking: de Keniaanse atleet David Lekuta Rudisha won de 800 meter op de Olympische spelen van Londen in 2012 met een gemiddelde snelheid van 29,12 kilometer per uur.
Het blijkt dus erg lastig om een stier voor te blijven en men doet er daarom goed aan om op een gegeven moment naar de zijkant te duiken en de stieren te laten passeren :-)
Om nou die 850 meter eens lekker door de straten te gaan rennen naar de Plaza de Tores werd me wat te gek. Ik heb het rustig lopend gedaan. Wel leuk overigens om het parcours eens te lopen.
Helaas was het Plaza de Tores niet open voor bezichtiging, dus op naar de kathedraal!
Pamplona is een prachtige stad om door heen te lopen. Om elke hoek wacht je weer een verassing in de vorm van leuk pleintje, pittoresk straatje, of prachtig gebouw. En het oude centrum wordt duidelijk goed onderhouden.
Ik dool een tijdje door de straatjes richting de Kathedraal en ineens sta ik voor de kerk. Als ik binnen ga kijken valt het me een beetje tegen. Ik vraag een Spaanse medewerker waar ik mijn stempel kan halen en ze roept een wat oudere heer er bij. Die beginnen vervolgens een partij tegen me te ratelen in het Spaans, maar ik begrijp er geen fluit van. Aangezien er geen andere gemeenschappelijke taal voorhanden wordt de Spaanse monoloog op een gegeven moment maar gestaakt. Ze proberen me ontegenzeggelijk iets duidelijk te maken maar ik heb geen flauw idee wat.
De oudere heer heeft het begrepen en geeft het op. Hij wenkt om met hem mee te lopen naar een pand een 30 meter verderop in de straat. Binnen gekomen zet hij daar netjes een stempel in mijn paspoorten. Was dat nou zo moeilijk? vraag ik me af.
Buiten gekomen dool ik weer verder en ineens sta ik voor een veeeel grotere kathedraal. Langzaam begint me iets te dagen..... verkeerde kathedraal? Geen wonder dat hij tegenviel. Als ik de juiste kathedraal naar binnen ga is het duidelijk. Wat een pracht en praal. Dit is de juiste kathedraal. Aangezien ik stempelvakjes zat heb in mijn nieuwe paspoort laat ik hier ook vrolijk de paspoorten nog maar eens afstempelen.
Baskische street art :-)
Ik wandel nog een uurtje verder door de stad. Net buiten de stad zijn een paar prachtige parken waarvan een rondom een oude citadel. In deze citadel worden regelmatig exposities gehouden en ook nu is er een kunstenaar lekker bezig geweest. :-)
Na de middag is het weer tijd voor de siesta. Een lekker tukkie op de hotelkamer gevolgd door de giro etappe kijken op TV. Zo dadelijk dineren en dan langzaam mijn spulletjes weer inpakken voor de rit morgen naar Logrono.
De rit van morgen is 98 kilometer lang en heeft 1530 hoogtemeters. We mogen weer klimmen dus!
Hasta Mañana!
4 reacties:
Neem je 'coffee wise' geworden een echte spaanse café solo, of houdt je het bij een café amricano? Het woord zegt 't al. Da's geen spaanse koffie. Of drink je café con leche? Je hebt 't over een bak koffie, dan zal 't wel een americano zijn. Probeer 'ns een café solo!
Die Baken kunnen inderdaad enorm goed koken. Baskische tapas heten pinchos of pintxos. Overheerlijk. En nergens zo lekker als in Baskenland. Die caesar salade zal ook goed gesmaakt hebben. Maar dit gerecht van italiaanse origine kun je 'overal' krijgen. Paella kan ook, maar niet voor lang. Hoe verder van de kust hoe minder de paella. En je kunt vanaf nu -zeker in dorpjes die alleen nog bestaan vanwege 'el camino'- een pelgrimsmenu (menú del peregrino of menú del dia) nemen, à 10-12 euro. Niet voor elke dag, maar ter afwisseling van een uitgebreide spaanse lunch (comida) wel aan te bevelen. Het spaanse avndmaal wordt pas na 21:00 geserveerd. Pelgrims kunnen -bij wijze van uitzonderng- al om 19:00 een menú del peregrino bestellen.
Vanaf woensdag is de spaanse zon helemaal terug van lang weggeweest!
Cafe con Leche, de cafe solo zal ik eerdaags ook even proberen :-)
nou morgen weer aan de bak maat , ZETTUMOP !!!!!
Fijn dat je wat actuele cijfers noemt over de prijzen van het pelgrimsmenu en hotelontbijt. Ik kan vaststellen dat de inflatie in Spanje al een paar jaar ongeveer nul is. En dat in sommige hotels het ontbijt inderdaad duurder is dan een driegangen pelgrimsmenu met fles wijn. Ontbijt (desayuno) in een café is trouwens veel gezelliger dan op je hotelkamer. Neem twee van die supergrote, mierzoete Spaanse croissants met een glas versgeperst sinaasappelsap: zuma de naranja. En een café solo. Of een portie churros met chocolade.
Na Belorado met het gezellige pleintje wordt het toch weer 'ns tijd voor een rustdag. Een rustdag Burgos bijvoorbeeld na het klimmetje over de Montes de Oca. Het Ganzengebergte.
Er is een theorie die zegt dat de Camino een Keltische oorsprong heeft. De Kelten (door de Hunnen vanuit Midden-Europa verdreven naar de westranden van Europa) liepen naar het einde der wereld: naar Finisterra, 80 km ten westen van Santiago de Compostela. Die route wordt de Camino de las Ocas y la Concha genoemd. (oca is ooi/gans; concha is schelp). En loopt 'toevallig' net als de huidige Camino Francés ook door de Montes de Oca. Verderop op de route kom je door het gehucht El Ganso. Het Spaanse Ganzendorp. In Logroño heb je mogelijk het grote ganzenbord gezien in de bestrating van het pleintje naast de Iglesia de Santiago el Real.
Een reactie posten