donderdag 31 maart 2016

Dag 2: Oisterwijk - Valkenburg

Om half zeven ging de wekker vanochtend in mijn luxe kamer op Landgoed Rosep. De weersvoorspellingen waren niet al te best dus gingen de schoenhoezen gelijk maar aan. Na een ontbijt was het nog even onwennig de fietstassen weer volpakken maar daarna kon ik gaan. We schrijven 8.00 uur.
Fraaie natuur in Brabant
De route van voor vandaag is +/- 110km en gaat voor een deel door Belgie. Hiermee snijdt ik de knik tussen Brabant en Limburg kort. Het is nog droog maar volgens buienradar krijg ik rond 9.00 uur mijn eerste bui. Gelukkig blijft die uit en pas aan het einde van de rit rijdt ik in de regen. Het is opmerkelijk hoeveel zaken er nog zo door je hoofd vliegen de eerste dagen. Naarmate je langer onderweg bent komen je hersens tot rust onder de voortdurende monotone inspanning. Maar zover was het nog niet vanochtend. Het eerste gedeelte tot aan de Belgische grens had ik eigenlijk geen beeld bij. Ik had geen idee wat te verwachten en was dan ook aangenaam verrast door de mooie dorpjes en al het natuurschoon.
In Belgie liep de route voor een groot deel over het jaagpad van het kanalenstelsel. Wel fraai, maar wel een stuk eentoniger. Bij Maasmechelen vormden de oude kolenmijnen een mooie afwisseling.
De kolenmijnen bij Maasmechelen
Het venijn zat hem in de laatste 20 kilometer toen het onafgebroken ging regenen en de Limburgse heuvels nog doorkruist moesten worden.  Om 13.30 uur kon ik de Garmin afklokken bij mijn slaapplaats Hotel LeTo. Tot nu toe gaat het prima met het zadel en is er nog geen sprake van 'saddle soar'. Ik moet toegeven dat ik erg benieuwd ben hoe dat de komende twee dagen verloopt. Mocht het dan alsnog weer fout gaan dan wordt Santiago de Compostela heel twijfelachtig. Kom ik de komende dagen wel goed door dan moet het in mei ook wel lukken. Wat ik me vandaag ook realiseerde is om elke dag te dubbelchecken of ik niets vergeten ben in het hotel van die dag. Vergeet ik iets, dan ben ik het kwijt. En dan kan ik op een reis van een maand natuurlijk niet hebben. Ik probeer me daarom een vaste check routine aan te leren. Morgen ga ik weer terug Belgie is in. Het gaat in bijna een rechte streep richting Antwerpen. Vlak voor Antwerpen, na 110km is mijn volgende overnachting. Tot morgen!
Can't touch this!
 
Praalwagens hiding place.
 
Mijn dagelijkse cockpit
 
De eindstand van vandaag

woensdag 30 maart 2016

Dag 1 - Den Haag - Oisterwijk

Als je in 'bad omens' gelooft was mijn vertrek vannochtend niet echt hoopgevend. Ik was Wateringen nog niet uit of de donkere wolken pakten zich al samen. Minder dan een kwartier na vertrek reed ik in de regen. Gelukkig was het een lokale bui en niet veel later gloorde er al weer een stukje blauwe lucht voor me uit. Het was wel gelijk cashen met de SKS Longblades spatborden. Ze hielden zich voortreffelijk en ik weet zeker dat de fiets en ikzelf er een stuk schoner door gebleven zijn.
Dag 1, vertrek vanaf huis.
We gaan er aan beginnen.
Ik had eigenlijk gedacht enigzins wind tegen te hebben maar niets bleek minder waar. Lange stukken had ik de wind in de rug en kon daardoor flink kilometers maken. Van mijn voornemen om regelmatig even te stoppen voor een koffiepauze kwam op die manier ook weinig terecht. Voor ik het eigenlijk in de gaten had was ik zodoende Rotterdam al voorbij en niet veel later stond ik met een stel Belgische moederkes te wachten op het veer in de Biesbosch. Klaarblijkelijk waren ze een dagje uit fietsen want alras werd me gevraagd een fotokuh te nemen van het gezelschap (even op het knopske drukken voor de focus).

Na de Biesbosch ging het verder zuidwaarts. Het landschap was meer open en ik begon duidelijk meer last van de wind te krijgen. Hij was nu meer zijwaarts en door de tassen aan de fiets kon je dat regelmatig voelen.  Ik had een koffiestop afgesproken bij een collega in Sprang-Capelle maar daarvoor moest ik wel eerst de Bergsche Maas over. Gelukkig is er vlak boven Capelle een kleine veer waarmee je naar de overkant kunt. Dat was veer nummer twee van vandaag. Veren, altijd leuk.

Het veer over de Bergsche Maas bij Capelle. 
Collega Mario had een paar beste koppen koffie klaar staan toen ik bij hem arriveerde in Sprang-Capelle. Super lekker en een prima stop.  Vanaf daar nog 30km. De laatste loodjes.  Wel door het fraaie gebied van de Loos en Drunense duinen, geen straf.  Mijn accommodatie van vanavond blijkt een poepsjiek landgoed te zijn.  Dat had ik niet meegekregen toen ik via booking.com deze overnachting voor een scherp prijsje kon boeken. 
Omdat ik geen zin had om de hoofdprijs te betalen voor een bord Haute Cuisine waar je nauwelijks je honger mee stilt ben ik maar naar het dorp gefietst. Bij de lokale Turk een Kapsalon met een biertje gescoord. Heerlijk! 

De fiets heeft zich overigens voorbeeldig gehouden.  Vanavond lekker op tijd onder de wol.  Morgen wil ik vroeg aan het ontbijt zitten (7. 00 uur) en daarna gelijk op de fiets.  Houdt ik morgenmiddag nog wat tijd over om Valkenburg onveilig te maken. 
A demain! 





dinsdag 29 maart 2016

Rondje Maastricht

Ik heb nog nooit zoveel buienradar gechecked als de afgelopen dagen. De grote hamvraag daarbij was of ik wél of niet naar de UK zou gaan voor de 'generale repetitie tocht' van Hull naar Harwich. Omdat rond het weekend de verwachtingen voor komende week in de UK slecht zouden zijn heb ik besloten dat te skippen en er in eigen land op uit te trekken. Dus ben ik rap in Strava en mijn booking.com app aan de slag gegaan om een nieuwe 4-daagse uit te zetten. En dit is het nieuwe plan:

woensdag: Oisterwijk, 117km. https://www.strava.com/routes/4452583
donderdag: Valkenburg, 109km. https://www.strava.com/routes/4457787
vrijdag: Antwerpen, 110km. https://www.strava.com/routes/4458212
zaterdag: Den Haag, 136km. https://www.strava.com/routes/4458370


En natuurlijk, net als je de boel omgegooid hebt, blijken de voorspellingen voor de UK ook helemaal leuk te worden. Maar de accommodatie is al geannuleerd dus dat feest gaat niet meer door. 

De fiets is er ondertussen ook helemaal klaar voor. Ik moest natuurlijk nog wel even alles wegen om te weten hoeveel kilo bagage ik nu precies in al die tasjes gestopt had. En dat viel me nog reuze mee moet ik zeggen:

Stuurtassen: 2 kg
Frametassen: 2.2 kg
Zadeltas: 2.7 kg
Bidons (2x750ml en 2x500ml): 2,5 kg
Spatborden: 0,49 kg
Totaal: 9.9 kg 

Totaal gewicht is nog onder de 10 kilo en dat vind ik eigenlijk helemaal niet slecht voor een hele maand vakantie (deze setup is ook bedoeld voor Santiago de Compostela).

Vanmiddag nog even een vers wielersetje (broek en jersey) gehaald bij fietsenmaker Menno, mijn vaste support in de voorbereiding naar Santiago de Compostela (http://www.allesvoorderacefiets.nl/tuttobici/).

Morgenvroeg na het ontbijt dan vertrek ik. Wel wind tegen heb ik gezien, maar ik heb geen haast en kan er de hele dag over doen. Regelmatig even stoppen en een fotootje. Ik heb er zin in. Let's go!

dinsdag 22 maart 2016

Kriebel!

Het begint nu best wel een beetje te kriebelen. Voor volgende week dinsdag avond staat een nacht ferry van Rotterdam naar Hull gepland. De start van de 4-daagse proefrit Hull-Harwich. De fiets is klaar, de paklijst is (bijna) klaar en ik ben er ook wel klaar voor.

Nu moet het weer ook nog een beetje meewerken. De verwachtingen zijn nog niet helemaal je-van-het. Er wordt nog wel wat regen verwacht. Om die reden heb ik het kopen van de ferry tickets nog maar even uitgesteld. Ik heb weinig zin om 250,- euro uit te gaan geven om 4 dagen in de Engelse regen te gaan fietsen. Dat kan dan net zo goed in Nederland. Maar zover is het nog niet. We kijken het nog even aan.

De verwachtingen voor volgende week zijn nog niet helemaal je-van-het

Over de paklijst, De laatste aanwinst was de Apidura "food pouch". Een mooi woord voor een duur zakje dat je aan je stuur kan hangen om voedsel of andere zaken in te stoppen die je onder handbereik wilt hebben (b.v. je camera). Het enige wat eigenlijk nog rest is een afritsbroek zodat ik onderweg naar Santiago me nog een beetje decent in een Kathedraal of iets dergelijks kan vertonen. Dus die gaan we binnenkort nog even scoren. Maar verder is dan wel zo ongeveer alles binnen.

Apidura "Food Pouch".
Een duur woord voor een duur voedseltasje :-)
Dus nog even de paasdagen overleven en dan gaan we los. Ik heb er zin in!

dinsdag 15 maart 2016

Op pad met de VanNicholas

Na de hele winter op de Tacx te hebben gestaan mocht mijn titanium vriend afgelopen weekend weer naar buiten.  Na een modderige vossenrit was het vandaag tijd voor een trainingsrit.

En tot mijn grote vreugde was het weer spontane liefde na de eerste kilometers.  Er gaat niets boven een schokabsorberend frame met DT Swiss 30mm,  32 spaaks wielen.  Het geheel rijdt  als een tank en ik was accuut weer verliefd op mijn fiets. 

Morgenavond gaat hij volledig in de revisie met nieuwe ketting, cassette en voorblad. De Joop Zoetemelk Classic aanstaande zaterdag wordt een feest om te rijden. 

To be continued..

Strava rit

zondag 13 maart 2016

Het beste paard van Tacx (Week N minus 7)

Afgelopen week was het zover. Het was tijd om de VanNicholas titanium fiets van de Tacx af te halen en klaar te maken voor de Santiago toer. Dus een afspraak gemaakt met Menno van TuttoBici (http://www.allesvoorderacefiets.nl/) om door de materiaal lijst te lopen en de fiets te brengen voor een grote beurt. Menno is fiets mechanieker en denkt met me mee over mijn reis en de voorbereidingen en dat is erg prettig.

Zaterdagochtend dus bij Menno op de zaak langsgegaan en een flinke partij tools en onderdelen gekocht. Zaken als b.v. een kettingpons, chain-link, verloopstukje frans ventiel naar Dunlop, binnenbandjes etc. Daarna hebben we een vervolgafspraak geprikt voor aanstaande woensdagavond. Menno zal mij dan middels een soort van workshop wat specifieke onderhouds werkzaamheden aan de fiets voordoen / aanleren. Dat zijn belangrijke vaardigheden aangezien ik toch een maand alleen onderweg ben. Mocht ik pech krijgen dan ben ik in eerste instantie op mezelf aangewezen.

De VanNicholas krijgt diezelfde avond een nieuwe cassette, ketting en voorbladen zodat hij er weer helemaal tiptop bij staat. De komende weken kan hij dan verder getest en ingereden worden en gaat hij over 3 weken mee naar Hull-Harwich voor de generale repetitie van de Santiago tour.

Ondertussen is mijn antibiotica kuur afgelopen en gaat het een stuk beter met mijn gehoest. Als het herstel zich zo doorzet ben ik op tijd weer helemaal gezond om en-route te gaan.

Kortom: de voorbereidingen zijn in volle gang en "so far, so good".

To be continued...

donderdag 3 maart 2016

Het aftellen is begonnen (week N minus 8).

Santiago de Compostela. Tot twee weken terug verliepen de voorbereidingen van een leien dakje. Materiaal stukje-bij-beetje aanschaffen en ondertussen lekker door blijven trainen. Door de nieuwe Tacx en het zachte weer in de winter helemaal geen gas terug hoeven nemen qua trainingsomvang en afstand. Dat was tot twee weken terug dus.

Op woensdagavond 17 februari plotseling kriebelhoest en verhoging. De daarop volgende 4 dagen dikke griep. Hele dagen op bed liggen met verhoging en niets meer kunnen / willen. Na een week kwam er weer een beetje leven in me, maar die vervelende hoest bleef. Die was ondertussen ook al aardig op mijn longen gaan zitten en daar heb ik slechte ervaringen mee. Een paar jaar geleden resulteerde dat in een longontsteking die na ziekenhuisbezoek en een maand non-stop antibiotica pas bedwongen kon worden. Dat dus liever niet weer.

We zijn ondertussen weer een week verder en de hoest zit er nog steeds. Morgen staat een bezoek bij de dokter gepland. Maar eens kijken wat die er van zegt.

Maar de klok tikt gestaag door en op het moment van schrijven  heb ik nog 8 weken te gaan tot mijn vertrek naar Santiago de Compostela. De "generale repetitie" trip van Hull naar Harwich is al over 4 weken. Dat komt dus echt snel dichterbij.

Het is de bedoeling dat de VanNicholas Zephyr (titanium) racefiets helemaal klaar is bij vertrek naar Hull. Op dit ogenblik doet hij nog dienst op de Tacx, maar binnenkort haal ik hem er af en gaat hij naar de fietsenmaker om van een nieuwe ketting en cassette te worden voorzien. Dan nog een paar weken inrijden, en dan er mee op weg naar Hull.

Ondertussen hoop ik maar dat de hoest binnen vier weken verdwenen is. Met of zonder hulp van antibiotica. Voorbereidingen lopen altijd anders dan je had bedacht, maar desondanks... het aftellen is hierbij officieel begonnen.