zondag 29 augustus 2010

Een herfsttocht...(updated)

Het is "droog"...
Het plan voor vandaag was om samen met (zwager) Cees en (buurman) Erwin een lange tocht (>100km) te gaan maken. Om 08.00 uur was het appél bij mij voor het huis. De afspraak was dat als het zou regenen, het feest niet door zou gaan. Als ik om 07.30 uur uit het raam kijk is het droog. Ter verduidelijking: het betreft hier de "droog definitie" zoals Erwin die hanteert: "er vallen geen druppels uit de hemel". Als het wegdek blank staat met een halve meter water maar er vallen op dat moment geen druppels is het dus nog steeds droog..:-).

Waar is Cees?
Zoals gezegd is het dus droog en maak ik mijn fietsspulletjes snel en routinematig in orde. Na paar boterhammen, bananen en een halve liter water naar binnen gegoten te hebben ben ik om klokslag 08.00 uur klaar om te vertrekken. Erwin komt ook al aangefietst, alleen Cees is nog in geen velden of wegen te bekennen. Ik begin te twijfelen of ik nou bij ons of bij hem afgesproken heb. We besluiten Cees tegemoet te fietsen en vertrekken richting zijn huis.

De sigaar...
Bij Cees zijn huis aangekomen is het nog akelig rustig. Er lijkt niemand wakker te zijn: heeft hij zich verslapen? Dat zou voor het eerst zijn dit jaar. Er zit niets anders op: Cees moet wakker gebeld worden. Met een satanisch genoegen leun ik minstens 5 minuten tegen de bel aan die flink door het huis heen schalt. Sneller dan verwacht komt Cees in zijn onderbroekje naar beneden gestuitert en opent de deur: "ik had je toch een SMS'je gestuurd".....ja, duhhh! Nou ben ik niet gewoon om rond zevenen 's-ochtends te gaan kijken of ik toevallig smsjes heb ontvangen, dus dat smsje van Cees had ik niet gelezen. Bij Cees staat even de twijfel in de ogen te lezen: "zal ik me nog omkleden om mee te gaan?"...Dan is hij opeens resoluut: "Nee, ik ga niet mee. Het is me te nat". Met dat hij het zegt lees ik in een fractie van een seconde in zijn ogen wat hij zich op dat ogenblik realiseert: "Shit! nu ben ik met Sinterklaas de lul". Deze actie geeft nl. stof voor vernietigende Sinterklaas gedichten.

UPDATE (13:23 uur): Smsje van Cees: "80km met schuldgevoel gereden. Kon de slaap natuurlijk niet meer vatten". Was hij dus toch nog op de fiets gestapt nadat we aan de deur waren geweest. Zo ken ik je weer Cees. Bon Ton Frere!

Fraaie natuur
Na Cees in grote vertwijfeling achter gelaten te hebben ga ik met Erwin op pad richting Zoetermeer. We hebben de heenweg van de tocht de wind mee, dus de terugweg wordt bikkelen met tegenwind. Erwin heeft vroeger in (de buurt van) Woubrugge gewoond en is dus in de contreien bekend. Via een fraaie route rijden we om het "Paddegat" en het "Braassemermeer". Bij Leimuiden is het "turning point" en door het watergebied onder de Kager plassen fietsen we richting Leiderdorp. Redelijk snel zitten we weer op de bekende route langs de Vliet. Met wat tegenwind gaat het weer terug richting Leidschendam.

Maak de 100km vol!
Naarmate we dichter bij Den Haag komen gaat het er meer-en-meer op lijken dat onze afstand net onder de 100km gaat eindigen. Aangezien het vandaag Erwin zijn eerste keer gaat worden dat hij in één tocht 100km rijdt moeten we natuurlijk, koste-wat-het-kost, voorkomen dat we onder de 100km thuis aankomen. Ondanks dat het beste er wel een beetje bij hem af lijkt te zijn moet er vandaag minimaal 100km gefietst worden. Dus in Wateringen aangekomen besluiten we er nog een klein rondje via Kwintsheul aan vast te plakken zodat we "op Zekkuh" de 100km gaan halen. Vlak bij huis is het een feit: Erwin is "fiets centurion" geworden. Proficiat man! Dat er nog maar vele mogen volgen (iets zegt mij dat dat wel gaat gebeuren..:-)

Praktisch droog komen we weer thuis aan. Dat had ik niet durven hopen vanochtend bij vertrek. Terwijl ik de fiets nog even aan het soppen ben begint het enorm te hooozen. Mooier kan je het niet treffen.Snel naar binnen, douchen en de Vuelta kijken vanmiddag.

Op naar de 7000km
Met nog minstens twee maanden fietsen voor de boeg tot de "winterstop" lonkt toch nog de uitdaging om 7000km vol te maken dit jaar. Eens kijken of dat nog gaat lukken.


Teller:83 Activiteiten
Afstand:6,230.99 km
Gem. afstand:75.07 km
Tijd:248:39:34 u:m:s
Gem. tijd:02:59:45 u:m:s
Hoogte winst:27,104 m
Gem. snelheid:25.1 km/u
Gem. HS:140 bpm
Gem. fietscadans:89 rpm

vrijdag 27 augustus 2010

Zie de maan schijnt door de bomen....

Korte dagen
Na het eclatante succes van de afgelopen fietstocht met Erwin de buurman was een vervolg hierop onvermijdelijk. Na een snelle twitter donderdag avond was vanavond 19.30 uur als starttijd gezet voor de 2e "buurmannenfietstocht". Rijkelijk laat voor mijn gevoel en vlak voor vertrek begon ik me derhalve af te vragen hoe laat de zonsondergang vanavond zou zijn, om een grove inschatting van de beschikbare tijd / afstand te kunnen maken. Snel even gegoogled op "zonsondergang  2010" en tot mijn grote schrik was de zonsonderdag al weer teruggelopen naar 20.39 uur! Shit, wat loopt dat al weer hard terug in augustus. Gevolg is dus iets meer als een uurtje fietsen voor het al weer donker begint te worden. Oei!

Nachtblindheid
Erwin had vanavond de leiding en via Delft en de Vliet ging het naar Voorschoten. Bij Voorschoten de Vliet oversteken en binnendoor naar Wassenaar, Wassenaarsche Slag. Ondertussen begon het al lekker te schemeren  en in Wassenaar onder de bomen levert dat met een zonnebril al een behoorlijke nachtblindheid op...:-)
Al met al had begon het een heuse race tegen de klok te worden om voor het donker thuis te zijn. Erwin had nog iets van een lichtje voor en achter op zijn MTB, maar ik was het evenbeeld van de nightrider. Na een doldwaze dollemansrit door de duinen, waar we om beurten de kop overnamen en probeerden elkaar er af te pieren kwamen we in Scheveningen aan.

De Haagse Hermandad kijkt weg
Via de de stad ging het vervolgens richting huis. De Haagse Hermandad had er gelukkig weinig zin in vanavond, want we passeerden tot tweemaal toe een politiewagen die ons zonder een blik waardig te keuren voorbijreden (of was ik zo "stealthy" dat ze me niet eens zagen? ..:-). Of misschien zijn de prestatie-contracten voor dienders recentelijk net weer afgeschaft. Hoe dan ook: zonder door de sterke arm aangehouden te zijn geweest kwamen we ruim 3 kwartier na zonsondergang weer in het donker thuis aan. "Zie de maan schijnt door de bomen!". Morgen maar eerst even een paar fietslampjes kopen met dat herfstweer en steeds korter wordende dagen!


Teller:82 Activiteiten
Afstand:6,128.75 km
Gem. afstand:74.74 km
Tijd:244:35:42 u:m:s
Gem. tijd:02:58:58 u:m:s
Hoogte winst:26,942 m
Gem. snelheid:25.1 km/u
Gem. HS:140 bpm
Gem. fietscadans:89 rpm

zondag 22 augustus 2010

Libelle Powerrrrr....

Fietsen met buurman Erwin
Mijn buurman Erwin fietst ook. Al voor de zomervakantie hadden we al eens afgesproken om eens een ritje samen te maken. Tot vandaag was dat er nog niet van gekomen, maar gisteravond was het ineens, na een paar mailtjes over en weer, geregeld. Vanochtend om 08.00 uur was het vertrek voor een rondje Delft / Vlaardingen / Hoek v.Holland.  Aangezien Erwin op een MTB fietst en ik op een racefiets was het even kijken hoe de onderlinge verhouding qua snelheid lag. Gelukkig hadden we een mooi gelijkmatig tempo (hij trapte dus zelfs nog zwaarder dan ik) dus dat ging prima.

De Berg
Via Delft ging het naar Vlaardingen en vanaf daar langs de Nieuwe Waterweg. De wind was vrij stevig, maar gelukkig hadden hem niet vol tegen. Uiteraard moesten we "De Berg" even één keer pakken en daarna was het vanaf Hoek v. Holland met de wind in de rug naar Kijkduin blazen. Met snelheden tot 45 km/uur was dat traject binnen no-time afgelegd.

Millieu-technisch verantwoord "Cancellaraatje" aka Libelle in je helm

Libelle Powerrrrr
Vlak voor Kijkduin zegt Erwin ineens tegen me: "Kijk eens even achter bij mijn wiel of er iets los zit. Er maakt daar iets een raar geluid". Een snelle check leverde niets op en aangezien het geluid ook weer verdwenen was fietsten we maar weer verder door naar huis. Voor het huis zet Erwin zijn helm af en in een luchtsleuf van zijn hel zit een prachtige grote libelle! Geen wonder dat hij zo hard fietste! Da's een soort millieu-technisch verantwoord "cancellaraatje".... Volgende tocht doen we eerst even een helm-inspectie Erwin. Zo kan ik het ook! ..:-)

Doen we vaker
We besluiten door te constateren dat we allebei lekker gefietst hebben en het experiment voor herhaling vatbaar is. Dat doen we vaker!


Teller:81 Activiteiten
Afstand:6,073.53 km
Gem. afstand:74.98 km
Tijd:242:37:38 u:m:s
Gem. tijd:02:59:43 u:m:s
Hoogte winst:26,848 m
Gem. snelheid:25.0 km/u
Gem. HS:140 bpm
Gem. fietscadans:89 rpm

vrijdag 20 augustus 2010

Rondje om de Kaag, 98 kilometer

Na een weekje rust begon het toch wel weer te kriebelen. Vooral het mooie weer was een regelrechte uitnodiging om de fiets weer eens van stal te halen. Ik had zin om eens iets anders te fietsen dan de standaard rondjes, dus ben ik weer even creatief met bikeroutetoaster.com geweest. Via de duinen naar Katwijk en dan om de Kaag en via Leiden langs de Vliet weer terug. Zo had ik hem nog niet eerder gereden.
Vergezicht over de Kaag....
Met mooi zomerweer is het altijd prachtig om langs het water te rijden. Ook nu weer krioelde het letterlijk van de levensgenieters die met hun sloep of zeiljacht eruit gekomen waren om met dit mooie weer een stukje te varen. Op de weg terug stond er een stevige wind tegen. Omdat ik geen zin had om te "knoerten" ben ik daarom met een licht verzetje terug gereden. We moeten alvast beginnen met afbouwen niewaar?

6000km grens
Hij moest natuurlijk nog even gepasseerd worden de 6000km grens.En ook deze mijlpaal zit na vandaag in de knip.


Teller:80 Activiteiten
Afstand:6,006.39 km
Gem. afstand:75.08 km
Tijd:240:16:22 u:m:s
Gem. tijd:03:00:12 u:m:s
Hoogte winst:26,719 m
Gem. snelheid:25.0 km/u
Gem. HS:140 bpm
Gem. fietscadans:89 rpm

maandag 16 augustus 2010

Mitigerende maatregelen voor een resonerend voorwiel

De planning was om na LBL afgelopen zaterdag een paar dagen rust te houden. Maar na één dag rust begon het vandaag alweer te knagen. Wél fietsen? Niet fietsen? En het weer zag er ook niet bepaald florissant uit. Uiteindelijk hield ik het rond 19.30 uur niet meer uit. Buienradar melde dat het de komende 3 uur wel droog zou blijven en dus had ik binnen no-time mijn fietskleren aan en melde me even in de huiskamer af met de mededeling: "Ik ga nog even een uurtje fietsen". Gegrinnik alom. "Goh! wat een verrassing"..:-)

Mysterieus Resonerend Voorwiel

Mitigerende maatregelen voor een resonerend voorwiel
Het  mysterieuze resonerende voorwiel had even de zondag nodig om bij mij te bezinken. Er waren een tweetal zaken die ik op het voorwiel wilde uittesten alvorens mij er bij neer te leggen en het het voorwiel aan de Fietsenmaker over te dragen:

  1. Ventiel zonder schroefdraad. In het voorwiel zat een binnenbandje met een ventiel zonder schroefdraad. Het ventiel kon daarom niet met het bekende ringetje klemgezet worden op de velg. Bij controle blijkt er iets speling tussen ventiel en velg te zitten, wat heel goed tot de ongewenste resonantie heeft kunnen leiden. Gisteren dus het binnenbandje verwisseld tegen één mét schroefdraad op het ventiel inclusief een ventiel ringetje. 
  2. Bandenspanning. Deze bleek bij controle achteraf zo rond de 6 bar te liggen. 2 bar te weining, dus de banden nog even opgepompt tot 8 bar.
Het ritje van vanavond zou dus moeten uitwijzen of bovenstaande maatregelen afdoende zijn geweest.

Niet uit de D1 te krijgen
Het eerste wat mij opvalt als ik richting Hoek van Holland fiets is dat (ondanks een prettig gemiddelde snelheid en een behoorlijk bak wind) mijn hartslag praktisch niet uit de D1 zone te krijgen is. Het is me nog steeds niet helemaal duidelijk of ik dit fenomeen nu positief of negatief moet uitleggen. Is het nog de vermoeidheid in het lichaam van de LBL inspanning afgelopen zaterdag, of is het juist een supercompensatie waardoor mijn lichaam het tochtje van vanavond "hartslagtechnisch" op zijn sloffen doet. Diegene die het weet mag reageren.

Warme regen
Het is weer is prachtig grauw en mistig en het lijkt eerder een donkere herfstdag dan een zomerdag. Voorbij Hoek van Holland begint het zacht te regenen. Het is warme regen en het voelt heerlijk. Het doet me denken aan mijn hardloop periode waarin ik regelmatig in de stromende regen trainde. Door de inspanning blijft je goed warm en de regen geeft een hele aparte sensatie. Heerlijk!
Bij de Nieuwe Waterweg snel nog even een fotootje....
Vrouwen zijn niet te vertrouwen...
Op de weg terug kom ik ter hoogte van Naaldwijk bij een stoplicht dat op rood staat. Bij de paal met drukknop staan twee vrouwelijke race fietsters druk met elkaar te kletsen. Ik overweeg een moment om te vragen of ze al gedrukt hebben, maar verwerp de gedachte gelijk weer. Ze staan notabene vlak naast het paaltje, pal voor het rode stoplicht. Een vraag als "hebben jullie al gedrukt" zou ongetwijfeld als mannelijke bemoeizucht uitgelegd gaan worden. Na een minuut of 5 waarin de dames lekker doorkwebbelen vindt ik dat het toch wel verdacht lang duurt voor het stoplicht op groen springt. Ik weiger echter nog te geloven dat de dames niet gedrukt hebben tot er plotseling één van de dames naar mij kijkt en iets tegen de andere dame mompelt in de trant van: "ik zal maar even drukken voor die meneer....". DAT IS TOCH NIET TE FILMEN! Vrouwen, ze zijn niet te vertrouwen. Alle vooroordelen zijn waar ..:-)

Adem in, adem uit....
En we zijn weer thuis. Geen resonerend voorwiel meer gehoord vanavond en lekker de benen even weer losgereden. Fietsen is mooi.


Teller:79 Activiteiten
Afstand:5,908.89 km
Gem. afstand:74.80 km
Tijd:236:33:42 u:m:s
Gem. tijd:02:59:40 u:m:s
Hoogte winst:26,550 m
Gem. snelheid:25.0 km/u
Gem. HS:140 bpm
Gem. fietscadans:89 rpm

zondag 15 augustus 2010

Luik-Bastenaken-Luik 2010 - Mission Accomplished!

"Fiets jongens" worden "Fiets mannen"
Lang verwacht, eindelijk gekomen! Na een drie-kwart jaar fietstraining voelt LBL als een soort volwassenheid rite. De "fiets jongens" worden "fiets mannen". Een soort van beëdiging in militaire dienst na een maandenlange intensieve training. Je komt binnen als een groentje, weet weinig tot niks van het fietsen. Doet maandenlang je stinkende best en je komt er uit als iemand met kennis, ervaring en het juiste materiaal.(nou ja, goed materiaal..., maar daarover later meer). Vandaag is die dag! Het doel gesteld in januari 2010 wordt vandaag gerealiseerd. LBL here we come!

Benen scheren dillemma
En wat bezegeld de overgang van "fiets jongen" naar "fiets man" nu meer dan het scheren van je benen. Cees en ik hadden in een gezellige bui wel eens het vraagstuk opgeworpen wanneer nu het moment is dat je je benen daadwerkelijk kan/mag scheren zonder voor lul te staan. Waar ligt dat moment?  We kwamen toen tot de conclusie dat wij dat, na al die noeste trainings-arbeid, wel rond LBL "verdiend" hadden. Wat schetst mijn verbazing dat Cees, bij wijze van ludieke actie, donderdag avond zijn benen daadwerkelijk had geschoren en vrijdag als een jonge god met "pasgeboren baby benen" kwam opdagen. Zie daar de zichtbare transformatie van "fiets jongen" naar een echte "fiets man"!

Vrjidag vertrek
Vrijdag om 15.00 uur haal ik Cees thuis op. We reizen af naar het centrum van Luik waar we vanavond in Hotel "Holiday Inn" overnachten. Voor diegenen die het niet weten: "Holiday Inn" is samen met aanpalend congrescentrum "Palais des Congres" de start- en finishplaats van de LBL toertocht van "Le Champion". We logeren dus in het epi-centrum van de toertocht! Na een klein oponthoud op de A13 en wat file-rijden op de ring van Antwerpen na verloopt de rit van Den Haag naar Luik voorspoedig.
File op de A13. Daar wordt Cees niet vrolijk van...

Bij aankomst in Luik rijden we de auto de parkeerkelder van het Hotel in. In de folder zou kunnen staan: "dit gebouw kent een typische Belgische uitstraling" of in goed, helder Nederlands: het is een slecht onderhouden klerezooi ..:-) We stallen de fietsen in de "goed afgesloten en schone fietsenkelder" die bij het Hotel hoort. Aan de andere kant heeft zon gezellige klerezooi ook wel weer wat. Als goed georganiseerde Nederlander is het weer eens wat anders...:-)
De fietsenkelder van het Hotel
Pasta Diner
Als we rond 19.00 uur onze hotelkamer ingewijd hebben gaan we onze startbescheiden ophalen en is het tijd voor het diner. In het aangrenzende congres centrum is het restaurant gevestigd en vanavond staat o.a. spaghetti op het menu. Voor het luttele bedrag van 10 euries kun je een heel bord pasta met een biertje scoren. Who needs more? Nou, ikke! Mijn bord was niet zo vol en ik heb toch echt een heleboel koolhydraten voor morgen nodig. Dus nog maar een tweede bord besteld en daarna was de honger toch wel echt gestild.

Een echte "fietsers kamer"
Aan tafel kwamen we nog in een leuk gesprek met twee gasten van Wielertoerist. Als je naar hun site gaat verandert de URL ineens in "wijntoerist.nl" terwijl je toch echt op het forum van wielertoerist.nl bent. Ik dacht altijd dat dat een grapje van de systeembeheerder was, maar leerde vanavond dat dit komt doordat vroeger het domein "wijntoerist.nl" op deze server gehosted werd. Volgens mij heeft hun systeembeheerder hier dus nog een digitaal opruimklusje te doen. Verder hebben we  we nog even uitgebreid de inspanningsfysiologie van het fietsen met de mannen doorgenomen.  Aansluitend nog de "Maratona des Dolomites" besproken (ook een leuk doel voor 2011!) en toen was het onderhand wel bedtijd. Na op de hotelkamer de laatste voorbereidingen voor morgen getroffen te hebben was het echt tijd om te gaan slapen. Morgen moeten we fit zijn!

D-Day
Om 06.00 uur gaat de wekker. Ik heb er zin in, want ik ben al voor de wekker wakker. Als ik uit het hotelraam kijk zie ik de 245km rijders net voorbij komen. Die zijn om 06.00 uur weggeschoten. Een paar minuten eerder hoorde ik de speaker beneden al aftellen van 9 naar 0. Het feest is nu echt begonnen.
Het strakke pak aan. Let op de gladde beentjes..:)
Na een uitgebreid ontbijt in het Congres gebouw is het tijd om de fietsen te pakken en naar de start te gaan. De 170km rijders mogen om 07.00 uur vertrekken en dat is het over 10 minuten.
Het is frisjes buiten en we twijfelen of we de armstukken zullen aandoen en/of meenemen. Uiteindelijk besluiten we ze thuis te laten en in het windjack te starten. Achteraf een juiste beslissing. We hebben het geen moment koud gehad en het windjack was precies voldoende voor de eerste uurtjes na de start.
Cees en ik, klaar voor de start.....

We zijn los!
En dan is het zover: we zijn los. Luik uitkomen blijkt nog een behoorlijk chaotisch gebeuren. Er zijn wegopbrekingen en je sjeest overal maar tussen de auto's door wegens het compleet onbreken van fietspaden (wat is dat in Nederland toch goed geregeld!). Maar gelukkig duurt het niet lang en zijn we de stad uit. Ik had bij LBL het beeld van Limburgs Mooiste voor me: mooie heuvelachtige, slingerende binnendoor weggetjes. Maar dit beeld blijkt toch niet te kloppen. We fietsen veel op de (rustige) grote wegen en pakken af en toe de binnendoor weggetjes. Die grote wegen blijken erg fijn af te dalen, wat bij Limburgs Mooiste niet altijd het geval is.

En dan: klimmen
Het duurt niet lang en de eerste klimmetjes duiken al op: "Côte d'Embourg" (max.7%) en de "Côte de Chambralles" (max. 20%).  Deze worden prima verteerd en na 40km komt de eerste controle in zicht "Ranch Don Diego". Na een smsje naar het thuisfront dat alles prima verloopt stappen we na 5 min. weer op de fiets om verder te gaan.

De Wanne en de Stockeu
Op 70 km arriveren we bij "de Wanne" (max. 13%). Je merkt dat deze klim aanzienlijk langer is dan de klimmetjes tot nu toe. Maar de benen zijn goed en op ritme gaat het lekker naar boven. Onderweg staan een boel Nederlandse toeschouwers en hun enthousiaste aanmoedigingen maakt de klim tot een gezellige happening. Gelijk na de beklimming van de Wanne is de volgende controlepost. "Le Champion" heeft de fouragering weer uitstekend verzorgt en er is gratis sportdrank, banaantjes, koek en Tuc koekjes.  Een aardige Nederlandse verkeersregelaar maakt nog een foto van ons "stoere bergendoders"
LBL, not for the faint of heart...
Na de stop gaat het verder en na een kilometer of 5 staan we ineens, zonder waarschuwing, aan de voet van "de Stockeu" (max. 21%). Na even een klein rondje draaien waarin de ketting even op de triple wordt gelegd gaat het dan zonder vrees naar boven. Oei,da's pittig klimmen! Met veel geluid, maar zonder een moment van twijfel wordt ook de Stockeu aan de zegekar gebonden. Bij het Eddy Merck monument bovenop de Stockeu wordt nog even dit moment -door een aardige passerende Nederlander- op de gevoelige plaat vereeuwigd.
Cees, Eddy en ik..nog nahijgend van de Stockeu
De dip
Na de Stockeu gaat het via Wanne weer terug richting het westen. Na een kilometer of 110 komt zowel bij Cees als ook bij mij "de dip". De heuvels blijven maar komen en de kilometers beginnen hun tol te eisen. Het is vooral goed te merken bij het heuvel op fietsen.Werd in de ochtend de heuvel na de afdaling nog in één keer genomen, nu is het direct terugschakelen naar het lichtere verzet om de benen maar zoveel mogelijk te ontzien.  We zetten alle hoop op een goede recuperatie bij de controle post op 125km. Maar de aankomst daar blijkt een grote anti-climax. Het is een stenenveld zonder mogelijkheid even te zitten of te liggen en bovendien blijkt het het water ook nog op te zijn. Een echte "Double-dip"!

Resonerend voorwiel
Gelukkig hebben we voor hetere vuren gestaan en na 10 minuten toch nog even de benen gerekt en gestrekt te hebben gaat het weer verder richting de laatste klim van deze toer: "Côte de la Redoute". Onderweg naar de Redoute begint het weer beter te draaien en bij de Redoute aangekomen kunnen we formeel melden dat "de dip" voorbij is.  Maar voordat we daar zijn begint -zonder waarschuwing vooraf- mijn voorwiel ineens een snoeiharde snerptoon af te geven. Het wiel begint te trillen en af te remmen en even denk ik dat het wiel vastloopt. Na de snelheid teruggebracht te hebben tot +/- 10km /uur verdwijnt het geluid en de trilling even snel weer als het gekomen is. Toch het wiel maar even uitgebreid inspecteren maar alles lijkt in orde. Misschien is het tóch de voorrem? Voorrem opengezet, maar na enkele kilometers begint het gedonder weer. Het lijkt er op dat het voorwiel, onder bepaalde omstandigheden, begint de resoneren en daar pas weer mee ophoudt als de fiets bijna tot stilstand is gebracht. Aangezien het toch veilig lijkt om mee te fietsen, en we toch door moeten, fiets ik met het euvel door naar de Redoute. De Fietsenmakers bij de verzorgingspost op de Redoute checken de fiets uitgebreid maar kunnen ook niets ontdekken (lagers ok, geen speling. geen losse spaken etc. etc.). Advies: doorfietsen en thuis met het wiel naar de Fietsenmaker. Zo gezegd zo gedaan.

Côte de la Redoute (max. 20%)
De Redoute is in gezelligheid echt de apotheose van deze toer. Wat een mensen en wat sfeertje. Het begint al op de voet. Er is daar een geluidsinstallatie opgesteld waar de gezellige "Americano Song" uit de speakers schalt. De speaker moedigd de fietsers aan om in het ritme van de song de Redoute op te fietsen: "Kom op mannen, in het tempo van dit nummer naar boven! Houdt dat tempo vast naar boven!"  Man, oh, man, wat een feest! Draai het nummer hieronder zelf even en probeer je voor te stellen dat je in dat tempo de Redoute opknalt..:-) Super!


Foto's van sportplaat.nl
Tijger Cees!
En de "Buffel van Den Haag"...:-)
Qua inspanning vind ik persoonlijk de Stockeu zwaarder dan de Redoute, maar oh, oh, wat is het gezellig bij de Redoute. Bij aankomst boven is gelijk ook de controle-post gesitueerd en je merkt dat iedereen uitgelaten is. Het grootste deel van de tocht zit er op. De redoute was de laatste serieuze klim en van hieraf is het overwegend afdalen naar Luik. Na een 20 minuten in deze gezellige drukte gefourageerd, gestempeld, gefietsenmakerd (resonerend wiel) en tegen volslagen onbekenden gezellig gekletst te hebben gaan we weer verder.

De laatste loodjes
Dit zijn nauwelijks loodjes te noemen. Grote weg, overwegend bergafwaarts met snelheden tot soms boven de 40 km/uur gaat het heerlijk richting Luik. Wat een lekkere afsluiter! Tijdens deze tocht nog een paar keer het resonerende voorwiel dat tot enig oponthoud (en wazige blikken van medefietsers) leid, maar dan zijn we toch echt weer in Luik. Hier weer dezelfde gezellige verkeerschaos als bij het vertrek. Maar wat kan het schelen, we zijn er. Het doel van 2010 is bereikt! Een heerlijk gevoel!
En zoals altijd smaakt een biertje na binnenkomst enorrum lekker!
Het "bewijsmateriaal"
Na het overheerlijk biertje was het omkleden in de parkeerkelder. Nadat we de fietsen weer op de auto geladen hadden ging het weer huiswaarts. Na een soepele terugreis waren we zo rond 19.00 uur weer thuis. Een heerlijk bad en vervolgens voor pampus op bed TV kijken. Mission Accomplished!

BIG scoren!
Als leuke bijkomstigheid leverde de koers van vandaag weer 3 extra BIG claims op, te weten de Redoute, de Stockeu en de Wanne. Mijn BIG totaal score komt daarmee op 10 claims. Voor details kun je mijn BIG profiel hier checken.

Garmin leed
Aangezien de Garmin halverwege een vastloper had heb ik helaas geen eigen gegevens dit keer.
Ik vondt nog wel een overzicht van een andere rijder, dus die heb ik hieronder maar gezet ter illustratie.


Teller:78 Activiteiten
Afstand:5,870.57 km
Gem. afstand:75.26 km
Tijd:235:10:34 u:m:s
Gem. tijd:03:00:54 u:m:s
Hoogte winst:26,479 m
Gem. snelheid:25.0 km/u
Gem. HS:140 bpm
Gem. fietscadans:89 rpm

woensdag 11 augustus 2010

Laatste "teaser-tochtje", 47 kilometer

"And now, the end is near.."
Het einddoel is nu echt in zicht. Deze week staat in het teken van uitrusten voor de finale a.s. zaterdag, Luik-Bastenaken-Luik. Om nou deze laatste week helemaal niks te doen is ook niet de bedoeling dus voor vandaag stond nog een laatste ritje geplanned. Een klein ritje die als een soort "teaser" fungeert voor het grote werk zaterdag. Je wordt er niet echt moe van, maar je wordt nog wel even lekker geprikkeld om er zaterdag uitgerust en enthousiast tegenaan te gaan. Samen met Cees om 17.30 uur vertrokken en in D3, wind tegen naar Hoek van Holland gereden. Bij onze befaamde "Berg" aan de nieuwe waterweg zijn we 5x volle bak omhoog gekleund. Tong op de grond en bijna een spontane long collapse! Daarna de kortste weg terug naar huis om het "teasertje" niet te lang te maken.

En na zaterdag?
Op de terugweg vroeg Cees wat ik van plan was als we zaterdag het einddoel van dit jaar gerealiseerd hebben. Of ik nog verder ging bloggen en/of fietsen. Uiteraard heb ik daar al wel wat over na zitten denken. De wekelijkse frequentie van het fietsen zal zeker omlaag gaan nu het doel bereikt is en er geen trainings noodzaak meer is. Ik schat in dat het hooguit nog 1 a 2 keer per week fietsen wordt en in de loop van september wel al snel helemaal afgelopen zal zijn. Er valt dan ook weinig meer te bloggen, dus dat gaat dan ook op een laag pitje. In de winter kan ik dan mooi nadenken over een doel voor 2011 en ergens in januari ga ik dan het blog updaten en begint het feest weer van voren af aan..:-)

Sporten in de winter?
Ik wil mijn wekelijkse "core stability" training (Pilatus) zeker in de winter doorzetten. Daarnaast heb ik afgelopen zondag weer eens een dag meegespeeld met het beach volleybal toernooi in Scheveningen, en dat is zo goed bevallen dat ik volgende week woensdag weer een volleybal training in de zaal ga meedoen met mijn oude clubmakkers van Sovicos. Dus Pilatus en volleybal zullen wel de wintersporten worden voor mij dit jaar.


Teller:77 Activiteiten
Afstand:5,689.57 km
Gem. afstand:73.89 km
Tijd:227:55:34 u:m:s
Gem. tijd:02:57:36 u:m:s
Hoogte winst:23,815 m
Gem. snelheid:25.0 km/u
Gem. HS:140 bpm
Gem. fietscadans:89 rpm