dinsdag 10 oktober 2017

Via de la Plata, dag 1 - Sevilla

Vol verwachting klopt ons hart. Na ruim een half jaar voorpret vliegen we vandaag af naar Sevlla. Fietsmaat Paul brengt Anne en mijzelf en ons reeds eerder ingepakte fietsen rond 15.00 uur naar Schiphol. De vriendelijke Transavia dame bij de incheckbalie attendeert ons er op dat we onze fietsdozen kunnen afleveren bij het loket ‘Odd luggage’.  Odd luggage? In mijn brein begint een onstuitbaar associatieproces. Het eerste wat er gelijk uit komt is The Ministery of Funny Walks van Monthy Python’s Flying Circus.  Het kan niet anders of het departement Odd Luggage moet daar een onderdeel van zijn.
Enfin, we leveren onze Odd Luggage maar af bij het aangewezen loket. Maar niet voordat de aardige Transavia dame mij vraagt hoeveel de fiets ongeveer weegt. Ik geef aan dat dit rond de 12.5kg is waarop zij gelijk riposteert dat het dan wel geen racefiets zal zijn. Ik leg uit dat het wel degelijk een racefiets is maar een met een stalen frame waardoor hij wat aan de zware kant is voor een racefiets. Het leert mij wel dat de aardige Transavia dame klaarblijkelijk zelf ook een fietsert is en ik stel dan ook die vraag. Ze beaamt volmondig. Hoera, dat schept gelijk een band bij het incheck loket! Fietserts onderling!
Na het inchecken is het tijd voor een nauwkeurige inspectie bij de security ckeckpost. De controle verloopt vrij voorspoedig. Pelgrims vallen klaarblijkelijk buiten de uitgebreide inspectie. Eenmaal voorbij de security verdoen we de tijd door de taxfree shops te bezoeken waar we allerlei leuke gadgets zien die we toch maar niet kopen. Wat moet je er mee twee weken op de fiets?
De vliegreis is ook een blast. Voor we goed en wel onze lectuur opengeslagen hebben wordt de daling naar Sevilla  al weer ingezet. Nadat we bij het Spaanse departement Odd Luggage van het Ministery of Funny Walks de fietsdozen geincasseerd hebben rollen we met de hele pakkeladie naar buiten. Onze Spaanse chauffeur Manuel is ondertussen ook al gearriveerd en een snelle blik van deze held is voldoende om te concluderen dat de dozen niet in de bestelbus gaan passen. Ondanks mijn uitgebreide waarschuwingen vooraf is er een te kleine bus gestuurd. Pannenkoeken! Na ampel overleg besluiten we de fietsen ter plekke te unboxen. Zonder doos passen ze wel in de krappe bus. Vraag is nu echter wel: wat te doen met de lege fietsdozen? Manuel maakt een wegwerpgebaar met zijn hand en gebaart ons snel in de auto te komen zitten. Voor we het goed en wel in de gaten hebben zijn we vol gas van de crime scene vertrokken met achterlating van twee lege knoeperts van fietsdozen op de kiss and ride van Sevilla Airport. Toedeliedokie! Ik vraag nog wel voorzichtig wie de dozen nu zal opruimen maar hij gebaard ons hier niet te druk om te maken. Dit is valt onder management van het Spaanse Odd Luggage department. No worries. Ik ben stiekum erg blij dat ik onze namen niet op de dozen heb gezet :-)
Bij ons Hostal Jentoft aangekomen nemen we innig afscheid van Manuel (I speak poco English) en checken in bij ons onderkomen voor de komende twee dagen. In de hal van het hostal worden de fietsen -daar waar nodig- weer geassembleerd (trappers monteren, stuur recht en banden oppompen). Na al deze noeste arbeid en de nodige zweetdruppels (het is hier 30graden notabene!) zijn we klaar voor een lekkere partijtje tapas begeleid met enkele cervezaatjes in een gezellig etablissementje om de hoek van het hostal. Al dit lekkere eten begeleiden we met een eerste filosofische discussie over gesprekken met je dierbaren nu ze er nog zijn (goed spul man, die cervezza’s).
Met een volle buik en goed gevoel arriveren we weer bij het Hostal. Nog even het eerste blogverslag in elkaar draaien en dan is het wel bedtijd. Voor morgen staat de Sevilla Baja Bike tour op het programma. Vanaf 10.00 uur, onder begeleiding van een Nederlands gids drie uur lang fietsen langs de bezienswaardigheden in Sevilla. Niet vergeten Strava aan te zetten natuurlijk!
 
To be continued!
 
 

0 reacties: