Het plan voor vandaag was om samen met (zwager) Cees en (buurman) Erwin een lange tocht (>100km) te gaan maken. Om 08.00 uur was het appél bij mij voor het huis. De afspraak was dat als het zou regenen, het feest niet door zou gaan. Als ik om 07.30 uur uit het raam kijk is het droog. Ter verduidelijking: het betreft hier de "droog definitie" zoals Erwin die hanteert: "er vallen geen druppels uit de hemel". Als het wegdek blank staat met een halve meter water maar er vallen op dat moment geen druppels is het dus nog steeds droog..:-).
Waar is Cees?
Zoals gezegd is het dus droog en maak ik mijn fietsspulletjes snel en routinematig in orde. Na paar boterhammen, bananen en een halve liter water naar binnen gegoten te hebben ben ik om klokslag 08.00 uur klaar om te vertrekken. Erwin komt ook al aangefietst, alleen Cees is nog in geen velden of wegen te bekennen. Ik begin te twijfelen of ik nou bij ons of bij hem afgesproken heb. We besluiten Cees tegemoet te fietsen en vertrekken richting zijn huis.
De sigaar...
Bij Cees zijn huis aangekomen is het nog akelig rustig. Er lijkt niemand wakker te zijn: heeft hij zich verslapen? Dat zou voor het eerst zijn dit jaar. Er zit niets anders op: Cees moet wakker gebeld worden. Met een satanisch genoegen leun ik minstens 5 minuten tegen de bel aan die flink door het huis heen schalt. Sneller dan verwacht komt Cees in zijn onderbroekje naar beneden gestuitert en opent de deur: "ik had je toch een SMS'je gestuurd".....ja, duhhh! Nou ben ik niet gewoon om rond zevenen 's-ochtends te gaan kijken of ik toevallig smsjes heb ontvangen, dus dat smsje van Cees had ik niet gelezen. Bij Cees staat even de twijfel in de ogen te lezen: "zal ik me nog omkleden om mee te gaan?"...Dan is hij opeens resoluut: "Nee, ik ga niet mee. Het is me te nat". Met dat hij het zegt lees ik in een fractie van een seconde in zijn ogen wat hij zich op dat ogenblik realiseert: "Shit! nu ben ik met Sinterklaas de lul". Deze actie geeft nl. stof voor vernietigende Sinterklaas gedichten.
UPDATE (13:23 uur): Smsje van Cees: "80km met schuldgevoel gereden. Kon de slaap natuurlijk niet meer vatten". Was hij dus toch nog op de fiets gestapt nadat we aan de deur waren geweest. Zo ken ik je weer Cees. Bon Ton Frere!
Fraaie natuur
Na Cees in grote vertwijfeling achter gelaten te hebben ga ik met Erwin op pad richting Zoetermeer. We hebben de heenweg van de tocht de wind mee, dus de terugweg wordt bikkelen met tegenwind. Erwin heeft vroeger in (de buurt van) Woubrugge gewoond en is dus in de contreien bekend. Via een fraaie route rijden we om het "Paddegat" en het "Braassemermeer". Bij Leimuiden is het "turning point" en door het watergebied onder de Kager plassen fietsen we richting Leiderdorp. Redelijk snel zitten we weer op de bekende route langs de Vliet. Met wat tegenwind gaat het weer terug richting Leidschendam.
Maak de 100km vol!
Naarmate we dichter bij Den Haag komen gaat het er meer-en-meer op lijken dat onze afstand net onder de 100km gaat eindigen. Aangezien het vandaag Erwin zijn eerste keer gaat worden dat hij in één tocht 100km rijdt moeten we natuurlijk, koste-wat-het-kost, voorkomen dat we onder de 100km thuis aankomen. Ondanks dat het beste er wel een beetje bij hem af lijkt te zijn moet er vandaag minimaal 100km gefietst worden. Dus in Wateringen aangekomen besluiten we er nog een klein rondje via Kwintsheul aan vast te plakken zodat we "op Zekkuh" de 100km gaan halen. Vlak bij huis is het een feit: Erwin is "fiets centurion" geworden. Proficiat man! Dat er nog maar vele mogen volgen (iets zegt mij dat dat wel gaat gebeuren..:-)
Praktisch droog komen we weer thuis aan. Dat had ik niet durven hopen vanochtend bij vertrek. Terwijl ik de fiets nog even aan het soppen ben begint het enorm te hooozen. Mooier kan je het niet treffen.Snel naar binnen, douchen en de Vuelta kijken vanmiddag.
Op naar de 7000km
Met nog minstens twee maanden fietsen voor de boeg tot de "winterstop" lonkt toch nog de uitdaging om 7000km vol te maken dit jaar. Eens kijken of dat nog gaat lukken.
0 reacties:
Een reactie posten