Vanavond was het weer spinning avond. De uitdaging van de spinning instructeur is om ieder afzonderlijke deelnemer zover te krijgen dat hij qua inspanning flink tegen zijn grens aangaat. Het probleem hierbij is dat hij niet kan zien / meten hoe diep de deelnemers gaan. Er zijn geen objectieve metertjes die aangeven hoe zwaar deelnemer A het momenteel heeft ten opzicht van deelnemer B. Sterker nog, hij heeft eigenlijk geen flauw idee hoe zwaar de deelnemers hun weerstandsknop nu werkelijk gedraaid hebben. En er zitten natuurlijk altijd wel wat deelnemers tussen die niet vies van wat acteerwerk zijn.
Een goede manier om de deelnemers echt in het rood te krijgen is door ze door te enthousiasmeren. En daarbij is de muziekkeuze een belangrijk middel. Vanavond had onze instructeur een fantastische muziek keuze gemaakt. Halverwege de les zette hij "Always look at the bright side of life" uit de film "Life of Brian" op. Daarbij moest de weerstand flink hoog en moest iedereen uit het zadel. Het was een prachtig gezicht om al die zwetende fietsers -volop meezingend- prachtig synchroon fietsend, hun "lijdensweg" af te zien leggen. Het enige wat nog ontbrak is dat ze de armen allemaal uitgestrekt hadden zoals de gekruisigden in de film. En iedereen, met de tong op de schoenen, maar lekker dat refrein mee blijven fluiten. Geniaal stukje spinning psychologie! ..:-)
0 reacties:
Een reactie posten