Na de (meer rustige) lange toertocht van afgelopen zondag heb ik vanavond de nieuwe fiets maar eens goed op zijn donder gegeven op mijn vaste rondje Westland. Sprinten, bochtenwerk, kortom flink wat krachtwerk op de fiets losgelaten. Het resultaat is dat ik steeds enthousiaster wordt van de rij-eigenschappen van de fiets. De Zephyr gedraagt zich voorbeeldig en geeft geen krimp.
Een maatpak
Het frame is een maatje kleiner dan mijn oude fiets en zit gegoten als een maatpak. Ik merk dat ik daardoor veel rustiger op de fiets zit en gemakkelijker langere afstanden in eenzelfde houding kan volhouden. Op mijn oude fiets moest ik nog wel eens regelmatig verzitten. Niet dat dat vervelend was of problemen opleverde, maar het viel me vanavond op dat ik dit bij deze fiets praktisch niet meer doe. Daarbij rijdt hij heerlijk 'smooth'. Trillingen worden erg goed gedempt wat een erg prettig rijgedrag oplevert. Geen gespannen stuiterende fiets, maar eentje die aan de weg lijkt te plakken zonder overigens dat dit ten koste van de snelheid gaat.
De investering pakt goed uit
Je neemt toch altijd een risico door een dure fiets te kopen. Zal hij goed rijden? Ontdek je geen vervelende eigenschappen of fietst hij misschien toch niet zo lekker als je had gehoopt? Ondanks dat je in/bij de winkel een proefrit mag maken zijn dit toch zaken waar je past echt achter komt als je hem hebt gekocht er een langere tijden/afstanden mee gaat rijden.
Een van de voordelen van titanium (het gaat een leven lang mee) kan in dat geval dan gelijk ook een nadeel worden. Je wilt natuurlijk niet je leven lang op een fiets fietsen die net ietsje tegenvalt.
Dat alles maakt dat ik gaandeweg steeds enthousiaster raak door de bevestiging de juiste beslissing te hebben genomen om voor deze fiets te gaan. Of zoals een collega onlangs op Facebook over zijn Van Nicholas fiets schreef: "Titanium regeert!".
0 reacties:
Een reactie posten