 |
| Mysterieus Resonerend Voorwiel |
Mitigerende maatregelen voor een resonerend voorwiel
Het mysterieuze resonerende voorwiel had even de zondag nodig om bij mij te bezinken. Er waren een tweetal zaken die ik op het voorwiel wilde uittesten alvorens mij er bij neer te leggen en het het voorwiel aan de Fietsenmaker over te dragen:
- Ventiel zonder schroefdraad. In het voorwiel zat een binnenbandje met een ventiel zonder schroefdraad. Het ventiel kon daarom niet met het bekende ringetje klemgezet worden op de velg. Bij controle blijkt er iets speling tussen ventiel en velg te zitten, wat heel goed tot de ongewenste resonantie heeft kunnen leiden. Gisteren dus het binnenbandje verwisseld tegen één mét schroefdraad op het ventiel inclusief een ventiel ringetje.
- Bandenspanning. Deze bleek bij controle achteraf zo rond de 6 bar te liggen. 2 bar te weining, dus de banden nog even opgepompt tot 8 bar.
Het ritje van vanavond zou dus moeten uitwijzen of bovenstaande maatregelen afdoende zijn geweest.
Niet uit de D1 te krijgen
Het eerste wat mij opvalt als ik richting Hoek van Holland fiets is dat (ondanks een prettig gemiddelde snelheid en een behoorlijk bak wind) mijn hartslag praktisch niet uit de D1 zone te krijgen is. Het is me nog steeds niet helemaal duidelijk of ik dit fenomeen nu positief of negatief moet uitleggen. Is het nog de vermoeidheid in het lichaam van de LBL inspanning afgelopen zaterdag, of is het juist een supercompensatie waardoor mijn lichaam het tochtje van vanavond "hartslagtechnisch" op zijn sloffen doet. Diegene die het weet mag reageren.
Warme regen
Het is weer is prachtig grauw en mistig en het lijkt eerder een donkere herfstdag dan een zomerdag. Voorbij Hoek van Holland begint het zacht te regenen. Het is warme regen en het voelt heerlijk. Het doet me denken aan mijn hardloop periode waarin ik regelmatig in de stromende regen trainde. Door de inspanning blijft je goed warm en de regen geeft een hele aparte sensatie. Heerlijk!
 |
| Bij de Nieuwe Waterweg snel nog even een fotootje.... |
Vrouwen zijn niet te vertrouwen...
Op de weg terug kom ik ter hoogte van Naaldwijk bij een stoplicht dat op rood staat. Bij de paal met drukknop staan twee vrouwelijke race fietsters druk met elkaar te kletsen. Ik overweeg een moment om te vragen of ze al gedrukt hebben, maar verwerp de gedachte gelijk weer. Ze staan notabene vlak naast het paaltje, pal voor het rode stoplicht. Een vraag als "hebben jullie al gedrukt" zou ongetwijfeld als mannelijke bemoeizucht uitgelegd gaan worden. Na een minuut of 5 waarin de dames lekker doorkwebbelen vindt ik dat het toch wel verdacht lang duurt voor het stoplicht op groen springt. Ik weiger echter nog te geloven dat de dames niet gedrukt hebben tot er plotseling één van de dames naar mij kijkt en iets tegen de andere dame mompelt in de trant van: "ik zal maar even drukken voor die meneer....". DAT IS TOCH NIET TE FILMEN! Vrouwen, ze zijn niet te vertrouwen. Alle vooroordelen zijn waar ..:-)
Adem in, adem uit....
En we zijn weer thuis. Geen resonerend voorwiel meer gehoord vanavond en lekker de benen even weer losgereden. Fietsen is mooi.Adem in, adem uit....
3 reacties:
Ik gooi de velgmoertjes altijd weg. Als je bij koud weer lek rijdt en koude vingers hebt krijg je niet of met onvoorstelbaar veel moeite deze los of zelfs niet. En dan ben je nog niet klaar/thuis...Maar ja, jij gaat volleyballen en daar krijg je geen koude vingers van, toch?
Hahaha, klopt helemaal Siep!
Dus ik laat dat velgmoertje nu lekker zitten...:-) Trouwens lekker man die nieuwe fiets van je. Daar moet ik nog even weer een paar jaar op wachten.
Dank voor je reactie op mijn blog en heb de jouwe met interesse gelezen. Intrigerend ook: mitigerend - weer wat bijgeleerd! En bij dezen ook nog de felicitaties voor het volbrengen van LBL!
Een reactie posten