Vaartspel

Bij het opstaan vanochtend had ik het al in de gaten: dit wordt geen leuke fietsdag. Geen zin, niet helemaal fit en alle andere argumenten die je maar kunt verzinnen. Helaas ben ik gezegend met een ijzeren discipline dus om 10.00 uur zat ik toch maar weer op de fiets.

Meestal trekt de slechte zin wel snel bij als je eenmaal bezig bent en concludeer je achteraf dat je toch nog wel lekker hebt gefietst. Maar vanochtend was er niets dat daarop wees. En als je dan niet vooruit te branden bent wat doe je dan? In ieder geval heeeeel langzaam fietsen.

Gelukkig is er een Zweedse trainingsmethodiek voor dit soort noodsituaties: Fartlek. In goed Nederlands: vaartspel. Klaarblijkelijk ben ik niet de enige die af en toe geen zin heeft...:-) Fartlek komt er in het kort op neer dat je tijdens de training doet wat er in je opkomt. Wil je sprinten? Ga je sprinten. Wil je rustig aan fietsen? Dan fiets je rustig. Alles mag en niets moet. (De orginele interpretatie zal ongetwijfeld iets anders zijn, maar ik pas hem even aan voor de gelegenheid..:-))

En dat is dus precies wat ik heb gedaan. Een beetje aanrommelen waarbij de laatste kilometers weer een beetje in het tempo gingen wat ik normaliter rijdt. Al met al een tochtje om snel te vergeten. Wel "en-passant" de 1000km grens 2011 gepasseerd. Dat dan weer wel..:-)

Racefiets	708 km (9x)
Cross-hybride	361 km (6x)
Spinning	4:53 uur (4x)
Cross-trainer	-