Rondje Westland in herstelmodus

Na de pittige inspanning van afgelopen zondag had ik voor vanavond een rustig herstelrondje gepland. De hele rit in de D1 hartslagzone blijven was voor vanavond de opdracht. En met gepaste trots kan ik zeggen dat dat gelukt is. En dat valt nog niet mee, want voor je het weet krijgt de adrenaline je weer in zijn greep en geef je je ros weer de sporen. En nu bij thuiskomst heb ik niet eens het gevoel gefietst te hebben. Ook wel eens lekker.

En oh ja, je kan nu echt niet meer zonder licht na negenen. Was ik verdorie alweer mijn voorlampje vergeten. Gelukkig had ik mijn achterlamp er al wel weer opgezet en was dus nog wel enigszins zichtbaar. En als ik dit stukje schrijf staat de oplader met 4 penlight baterijtjes voor in de voorlamp al weer vrolijk te knipperen. Kan hij donderdag mee als ik een laatste tapertochtje ga maken voor de Velomediane van a.s. zaterdag.

Ik zie trouwens net dat ik op 3/4e (7500km) van de beoogde 10.000km voor dit jaar zit met nog 1/3e deel (4 maanden) aan tijd te gaan. Als er geen hele rare dingen gebeuren kan dat haast niet meer misgaan zou ik zeggen.

Racefiets	6914 km (76x)	262:30 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7501 km