zaterdag 27 augustus 2011

Velomediane Claudy Criquielion - 2011

Het hoofddoel van dit jaar. Na een jaar flink trainen was het dit weekend zo ver. Samen met zwager Cees ga ik vandaag de Velomediane rijden. Start en finish zijn in La Roche-en-Ardenne. Van hieruit fietsen we 170 kilometers met 21 "côtes" en een totaal te overbruggen hoogteverschil van 3300 meter.
Ons sfeervolle hotel in Durbuy.
Vrijdagmiddag rijden Cees en ik naar Durbuy, een prachtig historisch plaatsje zon 30km vanaf La Roche. We overnachten daar omdat in La Roche al maanden van te voren de hotels op deze datum volgeboekt zijn. Met een 1332 deelnemers aan de Velomediane is dat voor een plaatsje als La Roche natuurlijk ook niet verwonderlijk.

Onderweg regent het regelmatig en we beginnen ons toch wel wat bezorgd te maken over het weer voor morgen. In Nederland is in het noorden en oosten zelfs een code oranje afgegeven: lokaal heftige windstoten en fikse regen. In Luik rijden we nog even verkeerd (Google navigatie sucks!) maar gelukkig komen we 's-avonds tegen negenen aan bij ons hotel en schuiven we gelijk aan voor het diner. "Lessons Learned" tijdens dit diner: Carpaccio hoeft niet altijd vlees te zijn. In ons geval waren het dus gesneden rode bietjes. Bummer!
Voor de administratie
We vertrekken 's-ochtend rond 07.30 uur weer uit Durbuy, maar niet nadat we bij het lokale bakkertje nog even een paar lekkere croissants gescoord te hebben (ontbijt in het hotel was pas mogelijk vanaf 08.00 uur). In La Roche aangekomen vinden we gelijk een mooie parkeerplekje aan de rand van het stadje.

Het weer is vandaag koud (11gr) en nat. Door de bomen blijft het wegdek lang nat en het regent regelmatig. Na lang twijfelen besluit ik mijn beenstukken niet aan te doen. Is wel wat kouder, maar ze worden anders toch alleen maar nat. Wel trek ik mijn overschoenen aan. Dan blijven de voeten wellicht iets langer droog.
Na ons geprepareerd te hebben fietsen we het stadje in en gaan op zoek naar Sporthal waar we onze bescheiden kunnen ophalen: een fietsplaatje met nummer en een bike-chip voor de tijdregistratie.
Vanaf de Sporthal gaat het weer terug naar de "Depart" van de Velomediane. Men heeft een soort fuik gemaakt in een straat langs het water en alle fietsers wachten daar totdat Claudy Criquielion  himself het startschot geeft. Ik heb de beste man overigens helemaal niet gezien en als hij er al was dan heeft men hem niet bepaald op een prominente plaats neergezet. Beetje jammer. Rond negen uur is het zover en worden we weggeschoten. De meute in de fuik komt langzaam in beweging en fietst de straten van La Roche uit. Er is zelfs aan muziek gedacht om ons uitgeleide te doen. Het geheel doet me aan de 11-stedentocht denken. Een leuke start.
Wachten in de fuik tot de start
Het is vanuit La Roche gelijk al klimmen en niet te zuinig ook. Sterker nog: het is de eerste 40km alleen maar klimmen. Waren we de vorige tocht in Amersfoort nog gezellig aan het keuvelen tot aan de eerste stop op 40km, nu had ik het gevoel er al een complete toertocht op te hebben zitten. En uiteraard krijgen we ook nog eens regelmatig een regenbui op ons hoofd. Het is voortdurend jasje aan, jasje uit.
De innige en traditionele relatie tussen Cees en de Fietsenmaker.
Bij de eerste verzorgingspost op 40km nemen we onze tijd. Cees besluit gewoontegetrouw de fietsenmaker maar weer eens te bezoeken (hij krijgt hem niet op de triple wat dodelijk is voor ons eenvoudige stervelingen). Ik snaai de tafels af om maar zoveel mogelijk eten naar binnen te krijgen. En dat eten is hier prima verzorgd. Er is van alles te krijgen en men doet niet lullig als je wat meer of minder neemt. Ik had me voorgenomen veel te drinken en mijn eerste 750cc bidon is ook al helemaal leeg. Ook deze laat ik weer helemaal vullen. Nog snel even een Dextro Magnesium tablet tegen de kramp en na zo'n 15 minuten stappen we weer op de fiets.

Zo rond de 90km krijg ik toch een licht dipje. Het is nat en koud en de vele klimmen beginnen er in te hakken. Bij de afdalingen koel je erg snel af omdat je je benen overwegend stilhoudt. Maar we blijven goed eten en drinken en vorderen gestaag. Bij één van de afdalingen is net nieuwe kiezel op het wegdek aangebracht. De organisatie heeft met een groot bord aangegeven dat het een gevaarlijke afdaling betreft.

Tijdens de afdaling passeert een auto in tegenovergestelde richting en spat een kiezel omhoog recht tussen mijn ogen. Het is even flink schrikken ook al omdat ik mijn fietsbril niet op heb. Ik realiseer me dat dit veel slechter had kunnen aflopen als de kiezel 2 cm meer naar rechts of naar links was gevlogen. Nu houdt ik er een beurse plek tussen mijn ogen aan over. Nog een reden om altijd de fietsbril op te houden; leermomentje....

Op de 120km is de volgende verzorgingspost en ook hier nemen we weer onze tijd. Eten is er weer ruim voorradig en we nemen het er goed van.  Zo rond het 130km punt is bij Cees het beste er wel af. Het wordt bij elke klim hangen en wurgen en bij de 150km besluiten we dat ik nog even alleen gas ga geven. Het klimmen loopt nog lekker en de mooiste beloning is toch wel de lange afdaling van 8km over de brede autoweg naar La Roche. Met een constante snelheid van rond de 45km/uur is het een fantastische manier om weer terug in La Roche aan te komen.
Cees staat even lekker te recupereren bij de finish
Bij aankomst wacht ik tot Cees binnenkomt en halen we ons diploma op. We zijn nog niet de sporthal binnen of er breekt weer een enorme hoosbui los. Ik ben blij dat ik die toch niet op mijn dak gekregen heb onderweg. Als het weer wat droog geworden is zoeken we de auto op en kleden ons snel om. Lekker, weer droge kleren aan en in de warme auto weer terug naar huis. Het hoofddoel voor dit jaar zit er op. Een zeer pittige tocht onder zware omstandigheden. Echt een hoofddoel waardig dus. Of ik hem weer doe volgend jaar? Daar moet ik nog maar eens een nachtje over slapen.

Het hoofddoel van 2011.
Hij is binnen!
Bij thuiskomst kom ik er achter vandaag ook nog 2 BIG's gescoord te hebben tijdens deze Velomediane dus de dag kan niet meer stuk..:-)

UPDATE: 30-aug. We hebben zelfs 3 BIG's gescoord. Om precies te zijn de Col du Rideux, de Col d'Haussire, en de Pied Monti, alias (om nooit meer te vergeten) de Mur de Velomediane. Bedankt voor je scherpe blik Ronald!





Racefiets
7141 km (78x)
272:15 uur
Cross-hybride
587 km (10x)
25:41 uur
Totaal
7728 km

6 reacties:

Wielerblog zei

Hee Johan. Mooi verslag van inderdaad een zware koers. Het weer maakte het nog extra zwaar. Hoe doe jij die opmaak van de foto's? Staat gaaf.

Johan Barelds zei

Yo Rob! Ik doe er niks bijzonders mee. Voeg gewoon een image toe. De Magic zit waarschijnlijk in het gebruikte template...:-)

Theo zei

Jaaa mannen! Goed gedaan! mooi verslag en ik herken zo hier en daar wel wat van een aantal jaren geleden. Jammer van het weer natuurlijk maar ach...
proficiat!
Gr
Theo

Ronald van Schaik zei

Hoi Johan, 2 BIG's? Rideux, Haussire en Pied Monty(mur de velomediane) zijn er toch echt 3, of zit ik helemaal verkeerd? Of heb je er 1 in de afdaling gedaan? Leuk verslag van een topprestatie, klasse! Gr.Ronald

Johan Barelds zei

@Ronald: Je hebt helemaal gelijk. Ik heb het lijstje met cols gechecked tegen de BIG kaart, en Pied Monty stond niet op het lijstje. Maar dat was natuurlijk omdat men hem "mur de velomediane" noemt! Bedankt voor het attenderen. Maakt mijn dag vandaag ook nog eens helemaal goed! ..:-)

Johan Barelds zei

@Theo: Bedankt man. Ik moest nog aan je denken toen we La Roche uitgingen bij de start en gelijk aan de klim mochten..:-) Idd een prima plek om je helemaal op te blazen.