AtosTour 2011

We schrijven vrijdag, 8 september 2011, 06.45 uur. Het is de dag dat de deelnemers van de AtosTour 2011 zich verzamelen bij het HTC te Eindhoven. Dat wil zeggen: niet alle deelnemers. 4 Franse deelnemers vertrekken (logischerwijs) vanuit Parijs en 2 Nederlands deelnemers zijn al 3 dagen eerder per fiets richting Parijs vertrokken. Zij maken dus de tocht van Parijs naar Eindhoven zowel heen als terug! (tijdens de rit vernemen we dat ze zeer zware condities hebben gehad: regen en een stevige wind tegen (kracht 4/5)).

AtosTour

Ik ben met zwager Cees al vroeg vertrokken en bij aankomst op de parkeerplaats van het Atos kantoor in Eindhoven zien we de bus met fiets aanhanger al staan. Bij de bus staat een grote opvallende persoonlijkheid de boel al te organiseren. Later blijkt dat het Geert de Atostour mechanicus is. Ook Geert zal het nog zwaar krijgen tijdens de tour (ook al fietst hij niet) maar dat kon hij toen nog niet weten. In hoog tempo arriveren nu de deelnemers en Geert heeft het erg druk alle (mooie en dure) fietsen in de fietsenaanhanger te krijgen.

Proud participant of.....

Ge hoort d'r bij!

Vertrek
Nadat alle fietsen en bagage geladen is en we nog snel een laatste kop koffie en sanitaire verpozing in het Atos gebouw hebben gemaakt laat Gerrit (de tourdirecteur) ons kennismaken met zijn fluit: "prrrrrrrrrt...NOG VIJF MINUTEN!".  Het zou kenmerkend (en pavloviserend) worden voor de komende 2 dagen. Gerrit houdt de wind er goed onder en dat moet ook is de algemeen heersende opinie onder de deelnemers. Na alle koppen in de bus te hebben geteld is het zo ver en vertrekken we richting Parijs.

Fietsen uitladen bij het Hotel in Bussy-Saint-Georges

File leed
Al snel belanden we vóór Antwerpen in de file. En vervolgens vóór Lille is het nogmaals bingo. Het gevolg is dat we 1,5 uur achter op schema liggen en dat, terwijl we 's-middags nog op het hoofdkantoor van Atos verwacht worden voor een fotoshoot en diner. Maar allereerst moeten we de fietsen en bagage uitladen bij ons hotel in Bussy-Saint-Georges alvorens we naar het Atos HQ kunnen gaan. Mede dankzij het strakke "fluitwerk" van Gerrit (NOG VIJF MINUTEN!!...) blijkt de schade bij aankomst op HQ nog slechts 40 minuten te bedragen.

Officiele groepsfoto bij AtoS HQ in Parijs

Fotoshoot
De fotoshoot en het dinner op HQ verlopen uitermate gezellig, edoch Frans chaotisch. Allereerst moeten er identiteitsbewijzen van eenieder ingeleverd worden om een toegangspas te krijgen waarmee je het gebouw binnen kan gaan. De receptioniste is gelijk al volledig de controle kwijt en alle identiteitsbewijzen die ingeleverd worden belanden op een grote stapel achter de balie. Vervolgens worden de toegangspassen met stapels tegelijkertijd uitgedeeld zonder ook daadwerkelijk te controleren of de ontvangende persoon in kwestie nu ook een identiteitsbewijs ingeleverd heeft. Het gevolg is dat sommige slimmerds hun identeitsbewijs veilig in hun eigen portemonnee houden maar wel een toegangspas in ontvangst nemen.

De deelnemers uit de UK

Als iedereen uiteindelijk het HQ is binnengekomen kunnen we ons in AtoS wielertenue hijsen in de fitnessruimte die het gebouw rijk is. Vervolgens worden we in en om het gebouw van hot naar her gesleept om verschillende foto te maken. Dit verloopt allemaal op rolletjes en uiteindelijk kunnen we naar het restaurant boven in het gebouw waar we een speech krijgen van een lid van de directie. Hierna is het omkleden en borrelen geblazen. Aansluitend is het een uitstekend georganiseerd koud buffet. Nadat iedereen zich rond gegeten heeft vertrekken we rond achten weer met de bus naar ons hotel. In het hotel krijgen we nog een laatste briefing voor de tour van morgen. Het aftellen kan beginnen.....

Het peloton arriveert bij de 1e rustplaats

Let's go!
Vrijdagochtend. Na een korte nacht en ontbijt staan we om 6.30 uur bij ons hotel (prrrrrrtt....NOG VIJF MINUTEN!).  Voorop de toerauto (een BMW station met 2 vlaggen), 2 voorfietsers die het tempo aangeven, 50 fietsers daartussenin waaronder 5 Road Captains, 2 achterrijders die eventuele pechgevallen weer terugfietsen naar het peloton, 4 motoren die de kruisingen voor het peloton afzetten om vervolgens in vliegende vaart het peloton weer in te halen, en als last-but-not-least de "bezembus" met aanhanger voor o.a. reserveonderdelen en de bagage en nog een vrije auto.



Rijden in een peloton, hoe werkt dat?
Er wordt volgens een strak tijdsschema gereden. Per dag zijn er 3 pauzes van een halfuur (incl. lunch). Rijdt je onderweg lek, dan stop je (het peloton rijdt door). Vanuit de bezemwagen krijg je een reservewiel en bij de eerstvolgende pauze repareer je je eigen band/wiel en gaat het leenwiel weer terug in de bezemwagen. Nadat je een leenwiel hebt gekregen wordt je vervolgens weer door de achterfietsers terug naar het peloton gefietst. De tour wacht op niemand!


Vette Pech!
Het schemert nog als we vrijdagochtend vertrekken. Het is niet koud, maar het heeft geregend en het wegdek is nog nat. Die nattigheid veroorzaakt een hoop ellende. Al in de eerste kilometers wordt er lek gereden en na 30km is Siep het slachtoffer van een valpartij. Een rijder voor hem komt ten val en hij kan hem niet meer ontwijken. Een crash is het gevolg en bij medisch onderzoek achteraf blijkt dat er 5 ribben gebroken zijn. Hij moet per vliegtuig terug naar Nederland gerepatrieerd worden.

Bandenleed
Geert de mecanicien draait overuren in de bezemwagen. Na dag 1 is de score 28 lekke banden! Ook de achterrijders fietsen zich de klaplazarus om de lekrijders weer terug naar het peloton te fietsen. Op een moment komt het zelfs zover dat alle leenwielen uit de bezemwagen allemaal uitgegeven zijn en dat Geert lekke banden ala minuut moet vervangen om de betreffende fietser weer op pad te krijgen. Hard werken dus voor het achterveld!

Het wordt zwaar
Gelukkig regent het de rest van de dag niet meer en bij elke pauze staan de koffie en broodjes klaar. Perfect geregeld! Als de 150km gepasseerd zijn begint het voor verschillende deelnemers zwaar te worden. De klimmetjes blijven elkaar maar opvolgen en sommige deelnemers hebben hierbij moeite om het tempo van het peloton te blijven volgen. Bij de daaropvolgende afdaling moeten ze vervolgens weer door de achterrijders vóór in het peloton afgeleverd worden zodat ze weer goed gepositioneerd zijn voor een volgende klim. Maar zelfs dat wordt op den duur moeilijk en sommige deelnemers moeten in de bus even (tijdelijk) bijkomen.

Valpartijen
Ook zorgen de afdalingen voor nog een paar valpartijen. Bij een afdaling van rond de 50km/uur houdt de deelnemer voor me de bocht niet meer en gaat onderuit. Op een zere schouder na lijkt de schade mee te vallen, maar de schrik zit er goed in. Na dag 1 tellen we uiteindelijk 4 valpartijen.

De laatste 20km naar Mons(BE) is overwegend afdalen en dat is een prettige afsluiter van de 1e dag. Na een lange hectische dag komen we na 250km bij de Jeugdherberg in het centrum van Mons aan. Een mooie plaats voor een overnachting en iedereen is blij dat we er zijn!

Zaterdag, dag 2
De 2e dag staat in schril contrast met de 1e. Het is prachtig weer en de stemming in het peloton is uitgelaten. Er zijn praktisch geen pechgevallen (4 lekke banden) en iedereen lijkt de stal al te ruiken. Onderweg door Belgie worden we bij de rustplaatsen al door familie van Belgische deelnemers onthaald. We rijden nu allemaal in het AtoS fietstenue en dat is geen onverdeeld succes. Ik (en andere ook andere fietsers) beginnen last te krijgen van de slechte kwaliteit zeem die in de AtoS fietsbroek zit. Gelukkig blijkt achteraf de schade mee te vallen, maar lekker zitten is anders.

Zwager Cees (alias de Fietsenmaker) bij aankomst in Eindhoven

Omdat ik vergeten heb mijn Garmin op te laden ben ik alle besef van afgelegde afstand kwijt. Door de uitgelaten stemming en het prachtige weer heb ik het gevoel een "tochtje" van 100km te doen in plaats van 220km. Ik maal nergens om en het fietsen is heerlijk. Er is alle gelegenheid om tijdens het fietsen met andere deelnemers een babbeltje te maken en de tijd vliegt voorbij. Bij de Nederlandse grens krijgen we zelfs nog een politie-escorte en het einde begint nu echt in zicht te komen. In Eindhoven maken we nog een soort van ereronde door het centrum en ook de motorrijders genieten volop van het defilé rijden.

Zwager Cees en ondergetekende.
Het zit er op.

Het slot
Rond 17.15 uur arriveren we weer op de HTC en worden Cees en ik door onze lieftallige vrouwen onthaald. De burgemeester heet ons allen welkom met een speech en vervolgens wordt het (voorlopige) sponsorbedrag bekend gemaakt; ruim 11.000 euro. Na een douche is het tijd voor de BBQ. Rond achten vertrekken we uiteindelijk, moe en voldaan, richting huis. We zijn een prachtige ervaring rijker. Volgend jaar hoop ik zeker weer mee te doen!

Speech door de burgemeester van Eindhoven

Nog een leuk filmpje door een van de deelnemers gemaakt.

Racefiets	7866 km (83x)	300:07 uur
Cross-hybride	695 km (12x)	29:43 uur
Totaal	8561 km