Baumberge tocht

Ik had voor dit weekend niet vooraf een toertocht ingepland. Mijn idee was: ik zie wel wat ik doe. Omdat ik toch nog wat hoogtemeters wilde maken ben ik afgelopen week op de NTFU toerkalender gaan kijken wat er nog aan geschikte toertochten voorhanden was.

De enige toertocht met hoogtemeters die dit weekend verreden zou worden was de "Baumberge Tocht" als onderdeel van de Winterwijkse fietsdagen. Den haag, Winterswijk is toch al snel 2 uren met de auto, maar ja, je moet er wat voor over hebben nietwaar?

De Condor van Varsseveld
Winterswijk ligt aan de grens met Duitsland en de toertocht ging dan ook direct over de grens richting het Baumberge natuurgebied. Ik weet overigens nu ook waar Varsseveld, de woonplaats van Robert Gesink, ligt (vlak bij Winterswijk..:-).

Skitterend!
De tocht blijkt echt een (verborgen) juweeltje. Nog geen last van enorme horden fietsers. Je fietst de hele dag door prachtig natuurgebied en praktisch autoloze (binnen-)wegen. En als je daar dan ook nog het zomerse weer bijtelt dan kom je uit op een schitterende fietsdag. Vakantieman, het is hier fantastisch!

Pittig
De heuvels van Baumberg zijn bij tijd en wijle best nog wel pittig (sommige tot 15%) dus er moest wel gewerkt worden. En ondanks dat er 600 hoogtemeters minder gereden zijn dan bij de Jan Janssen Classic van afgelopen weekend vondt ik de tocht van vandaag zwaarder. Dit was ook mede te danken aan het feit dat de laatste 40km met flinke wind tegen gefietst moesten worden. Strava is het met mijn oordeel eens en geeft mijn rit een sufferscore van 265 (tegen 261 voor de JJC).

Adler Radfahrer Verein
Onderweg kruisen we regelmatig een Duitse toertocht van de "Adler Radfahrer Verein". Zo rond het 100km punt kruisen de routes weer en laten onze Duitse vrienden daar nu net een verzorgingspost ingericht hebben. Dat deze verzorgingspost voor onze Duitse fietsvrienden bedoeld was hadden we meest fietser van onze toertocht niet in de gaten en binnen de korte keren stond er een gezellige club van Duitse en Nederlandse fietsers elkaar in geuren en kleuren te vertellen dat er toch zoveel buitenlanders aan de tocht meedoen dit jaar. Humor!

Zoals gezegd waren de laatste 40km pittig door een stevige tegenwind. Omdat ik de hele tocht praktisch alleen gefietst heb kreeg ik het rond dit tijdstip ook nog even zwaar. Gelukkig kwam er de laatste 10km versterking in de vorm van een groepje fietsers waar ik nog even bij kon aanpikken.

p.s. Oh ja! Onderweg kwam ik ook TFL team "Eroi delle strada" tegen. Nog even gezellig met de mannen staan kletsen tijdens de verzorgingspost. We zien elkaar over een paar weken in Italie!