ScD Dag 25: Burgos - Corrion de los Condes

Vandaag een rit van 80 kilometer. Althans, zo had ik het ongeveer ingeschat. Im ben van mijn vaste route plan afgestapt, dus het is een beetje gokken hoe lang de afstand per dag zal zijn. De komende dag rijdt ik op de hoogvlakte en is er dus weinig hoogteverschil te verwachten. Mijn planning is om in twee dagen in Leon te zijn en dan daar de kathedraal te gaan bekijken die erg fraai moet zijn.

Na vertrek vanochtend vanuit Burgos draait het lekker. Het is wel erg rustig en ik kom weer uren geen kip tegen. Maar ik fiets lekker dus het is geen straf. Opeens beland ik na een afslag op een onverharde weg. Hij is weliswaar redelijk hard en glad, maar van de verharde 

weg af is altijd even schrikken. Hoe erg wordt het met stenen? En, houden mijn bandjes het? Het blijkt een soort van Spaanse Strade Bianche te zijn. Zeg maar Iets van Camino Blanco of zoiets?  Ik heb wel vaker eens een stukje onverhard maar dat is meestal na een paar honderd meter wel voorbij. Maar deze Camino Blanco duur kilometers lang. Ik doe een schietgebedje dat mijn bandjes het houden. Gelukkig blijkt het goed te doen zolang ik rustig rijdt en eindelijk komt de verharde weg weer in zicht.

Vlak voor het Castrojeriz wil ik een fotootje nemen als een wandelaar spontaan aanbiedt om er een van mij te nemen. Uiteraard erg aardig en terwijl hij met zijn maat doorloopt naar Castrojeriz blijf ik een kwartiertje naast ze fietsen om wat te kletsen. Het blijken Al en Jack uit Amerika te zijn. Het zijn aardige gasten en we hebben een leuke conversatie. Na een tijdje fiets ik weer door en duik in Castrojeriz het eerste terras op voor de gebruikelijk bak Caffe con Leche. Even later arriveren de Amerikanen ook en we babbelen nog even vrolijk verder. 

Jack weet me te vertellen dat de Nederlanders een grote invloed gehad hebben toen New York gesticht werd. Hij verteld dat het aan de Nederlanders toentertijd te danken is dat er veel tolerantie in de cultuur ingebracht is. De Engelsen en andere nationaliteiten waren dat vreemd en dankzij de Nederlanders is dit tot op de dag van vandaag nog merkbaar in de New Yorkse cultuur. Graag gedaan :-)

Je hoeft je onderweg niet af te vragen hoe ver het nog is naar Santiago de Compostella. Dit wordt regelmatig gewoon langs de weg aangegeven. Opmerkelijk, want de wandelaars lopen hier niet langs en zoveel Santiago fietsers zijn er niet.
 

Het wordt een stuk droger onderweg..

Ik neem afscheid van de Amerikanen en ga weer verder. De wegen zijn lang en het wordt steeds warmer. Goed blijven drinken dus. Onderweg kom ik nu ook steeds vaker bussen tegen met Santiago toeristen. Ze stoppen bij de bezienswaardigheden langs de route, schieten wat foto's' en weg zijn ze weer. De Camino is big business hier, de hele route van 800 kilometer lang.

Nog even een maand er bij aan plakken en een extra lusje doen? :-)

Provincie Burgos uit, provincie Leon in.

Je kent het wel, soms is het zoeken naar je fiets in de hooiberg.
 

Dag in, dag uit passeer ik de Camino wandelaars. Een niet aflatende stroom. Ik heb begrepen dat op het hoogtepunt er wel 1000 wandelaars per dag arriveren in Santiago de Compostela.
 

De tachtig ingeschatte kilometers blijken er uiteindelijk 95 te worden. Niet erg want ik ben op tijd vertrokken, heb niet hard gefietst en heb dus alle tijd van de wereld. Rond 14.30 uur arriveer ik op mijn plaats van bestemming. Het dorp Corrion de los Condes. Ik slaap hier vannacht in het klooster 'San Zoilo'. Een gedeelte hiervan blijkt tot hotel omgebouwd te zijn. Een prachtig complex en schitterend om de nacht door te brengen.  

Zelfs de hotel sleutels hier zijn 'Camino'. 

Morgen de rit naar Leon. Die had ik ingeschat op 100km dus dat zullen er dan wel een 120 worden :-). 

Geen straf. Het weer is heerlijk, de sfeer is prima en tot nu toe nog geen pech gehad. 

Hasta manaña!

De Strava dag gegevens zijn hier te vinden.

Dag afstand: 95km

Tot nu toe gereden: 1982km

Nog te gaan: 446km