Vanavond heb ik weer een mooi stuk gefietst met mijn bon-ton frere Cees. Sinds het debacle van de Joop Zoetemelk Classic, waarin Cees ergens halverwege de tour de benen al vol pudding had, heeft hij in hard getrained. En een paar weken lang, in afzondering (volgens de geruchten zelfs celibatair), flink lange tochten op eigen tempo draaien hebben zijn vruchten afgeworpen. Cees is back in business. Vanavond fietsten we weer als vanouds. "Wel even op je blog vermelden he?" was nog even z'n snelle verzoek vlak voordat we elk weer op ons eigen huis aanfietsten. Nou bij deze Cees. Je ben weer volledig gerehabiliteerd. Het ging weer ouderwets. Welkom terug!
De Berg
Met de ingang van de zomertijd kunnen we ook 's-avonds weer langere tochten maken. In de zomerperiode dus geen spinning op woensdagavond meer. Maar om de interval training van de spinning te compenseren heb ik met Cees afgesproken dat we elke woensdagavond, als onderdeel van de tocht, minimaal 10x de berg opkletsen. En dat is met ingang van vandaag. Dat was wel even weer wennen, maar met onze spinning conditie eigenlijk best te doen.
De wedstrijdrennert
Ergens op 60km, in de buurt van Oude Leede kwam een racefietser ons voorbij. Niet dat we zacht fietsten ofzo, maar het was er een van het type wedstrijdrenner die even zijn viriliteit wil tonen door erop-en-erover te kletsen. Nadat hij ons al een paar honderd meter voorbij gefietst was begon het me toch een beetje te jeuken. Met Cees in mijn wiel begon ik het tempo langzaam op te voeren naar zo rond de 33km/uur. En na een minuutje of 5 zaten we weer bij meneer de wedstrijd rennert in het wiel. Deze keek even vluchtig achterom, gelijk gevolgd door een nogmaals kijken maar dan langer en met een gezicht vol verbazing: "Shit! Die gasten was ik toch net voorbij gejakkert?".
Well, i'v got news for you! Sinds afgelopen zondag heb ik weer een klein ontwikkelings sprongetje gemaakt met daarbij een hernieuwd zelfvertrouwen voor wat betreft eigen snelheid. Je bent mij niet zomaar kwijt vriend..:-) Maar het werd nog leuker.
Nadat hij een tijdje met mij/ons (Cees hield ook dapper stand) in het wiel had gefietst en het tempo omhoog geschroefd had naar zo rond de 35km/uur haalde hij zijn laatste konijn uit de hoed. Plotseling kwam hij uit het zadel omhoog, en trok volop de spurt aan met het idee om ons los te rijden. Het gaf een heerlijk gevoel dat ik niet eens het zadel uit hoefde om hem bij te houden. Als een soort Cancelaraatje kon ik gewoon in het zadel blijven zitten en door accelereren zonder te lossen. Compleet verbouwereerd alstie was heeft hij de eerste de beste afslag genomen en sindsdien is er niets meer van hem vernomen. Kansloos! Nou dag hoor! ...:-)
Thuis
Na 78km waren we weer thuis. Ik merk dat het herstellen na dit soort trainingen/afstanden steeds sneller gaat wat volgens mij duidt op een steeds betere getraindheid. Nu toch nog maar even 2 rustdagen om zaterdag volledig fit te beginnen aan Veenendaal-Veendaal. Het is de eerste lange tocht (135km) met heuvels en bergjes voor dit jaar (~1000 hoogtemeters), dus ik ben heel benieuwd hoe dat verloopt. To be continued...
| Racefiets | 1669 km (21x) |
| Cross-hybride | 432 km (7x) |
| Spinning | 11:53 uur (9x) |
| Cross-trainer | 1:00 uur (1x) |
3 reacties:
Ik had jullie bandjeszuigers wel in de gaten, maar ik vond het wel leuk om jullie wat aan het elastiek te laten bungelen. Als ik echt had aangezet waren jullie de vernieling in gereden... :)
@Frans: Lol! We komen nog regelmatig langs. Dat wordt dan een leuke training. Tot dan! ..:-)
Mag deze bandenzuiger dan ook mee doen? Ik hing in het wiel van johan maar had niet door dat Frans op kop lag. Ik maar denken dat johan zo hard ging :-)
Een reactie posten