Tocht 7 - Mont Ventoux

Het pronkstuk, de kers op de slagroom! Als afsluiter in de vakantie reeks van 7 staat BIG 301- de Mont Ventoux, ook wel bekend als De Kale Berg op het programma. Hij ligt nu niet bepaald om de hoek (+/- 200km van de camping), maar hij staat hoog op mijn verlanglijstje. Om weer een beetje op tijd terug te zijn heb ik de volgende planning gemaakt:

Planning
05.00 uur: vertrek
08.00 uur: start fietsen vanuit Bedoin naar de top v.d. Ventoux
11.00 uur: finish op de top v.d. Ventoux en start afdaling terug naar Bedoin
12.00 uur: terug bij de auto en terug naar de camping
15.00 uur: aankomst bij de Camping, voortent afbreken (we gaan morgenvroeg terug naar huis).

05.00-08.00 uur - De heenreis
Als ik 's-ochtends op kousevoeten de caravan uitsluip krijg ik de eerste domper te verwerken: de voorband van mijn fiets staat leeg. Omdat het nog donker is heeft het weinig zin om het bandje nu al te gaan vervangen. Ik besluit de fiets, met lekke band en al, op te laden en te gaan rijden. Ik heb over de hele dag wat filmpjes gemaakt. Deze eerste is onderweg in auto naar Bedoin

Het is nog lekker rustig 's-ochtends in Bedoin. 

Bij aankomst in Bedoin is de voorband snel vervangen en ben ik klaar om te gaan fietsen. Het is nog lekker rustig (weinig fietsers). De top van de Ventoux ligt in een donkere wolk en ik vraag me af of het wel droog is daarboven. Maar ja, er is maar één manier om daar achter te komen: fietsen!




8.00-11.00 uur - De beklimming en afdaling
Bedoin is nog uitgestorven als ik vertrek en ik kom alleen een paar andere fietsers tegen die ook beginnen met de klim.Ik ben als snel in het bos en de beklimming gaat prima. Het is prima weer voor een beklimming op de fietst. Het voordeel van de bewolking is dat het niet (te) warm is. Ook zijn er geen vervelende muggen in het bos, wat bij warm weer het geval kan zijn (heb ik gelezen).

Je moet linksaf Johan...

Mijn Garmin verteld dat het in het bos 8-10% stijgt. De weg is bezaaid met leuzen en het is leuk om ze te lezen. Er staan ook veel Nederlandse teksten tussen. Klaarblijkelijk is de Ventoux, naast de Alpe 'd Huez ook een beetje een "Nederlandse berg".




Als ik dan uiteindelijk het bos uit kom is het ineens erg koud. De wind heeft hier vrij spel en ik fiets ook de mist/bewolking in. Gelukkig heb ik mijn fleece jack om mijn middel mee naar boven genomen, en zonder te stoppen, doe ik deze nu aan. Da's best nog wel een karwei bij een stijgingspercentage van 9%, maar ik wil de beklimming doen zonder ook maar één voet aan de grond te zetten...:-)

Ik passeer Le Chalet Reynard en de wind en mist begint nu echt onplezierige vormen aan te nemen. Ik moet echt bikkelen om tegen de wind in omhoog te komen. Dit is even andere koek dan het plezierritje in het bos!

Onderweg zie ik ook andere fietsers worstelen om tegen de wind in te komen en verschillende stappen af. Het wordt bijna te gevaarlijk om nog door te fietsen met deze wind. Je zou maar de berg afwaaien! Ik besluit alles op alles te zetten om boven te komen en haal nog heel wat fietsers in. Die laatste kilometer is de zwaarste van de hele klim, maar gelukkig ben ik eindelijk boven.

De gedenksteen voor Tom Simpson vlak voor de top.
Even voor de duidelijkheid: deze foto is op de terugweg genomen.
De beklimming moest natuurlijk zonder te stoppen..:-)

Op de top zie je automobilisten snel weer hun auto's of het restaurant invluchten. Dit is geen weer om buiten te blijven staan. Maar ik moet natuurlijk nog wel even een filmpje en wat foto's maken.


Ongeveer tegelijkertijd arriveren er ook 2 Australische fietsers op de top en we bieden aan om foto's van elkaar te maken. Zie hier het resultaat:

We beginnen met de fiets alleen....

En dan incl. de gelukkige eigenaar.

I did it!

En natuurlijk moeten we ook nog even het paaltje met de hoogtemeters vereeuwigen.

Op de top!

De Australiers aan het fotograferen.
Goed vastleggen voor de sterke verhalen thuis!

En dan is het tijd om weer naar beneden te gaan. Ik heb het ondertussen stervenskoud en mijn handen zijn helemaal verdoofd van de kou. Niet handig als je nog 22km bergafwaarts in je remmen moet knijpen. De eerste kilometers zijn ronduit gevaarlijk. Met één voet bijna aan de vloer en half zittend op de stang van de racefiets laat ik me aan de bergkant van de weg naar beneden rollen. De windvlagen zijn zij hevig dat ik regelmatig moet stoppen om niet van de weg af geblazen te worden.

Na een paar kilometer wordt het gelukkig beter en als ik weer bij het bos aankom ben ik ook weer uit de mist. Ik blaas nog maar eens flink in mijn handen en langzaam komt het gevoel er weer in terug. Ik kom nu hele volksstammen tegen die naar boven aan het rijden zijn. De meeste slechts in een dun wielershirtje. Ik heb nu al medelijden met ze als ze straks het bos uitkomen. Dat wordt nog afzien! Het is duidelijk dat ik één van de vroege vogels ben geweest want om de 50 meter fietst nu wel iemand naar boven. Je komt van alles tegen: racefietsers, gewone fietsers, ja zelfs meerdere tandems. Het is me ondertussen wel duidelijk, het beklimmen van de Mont Ventoux is één groot circus. Maar wel een leuk circus!

Ik kom ook mensen tegen waarvan ik me afvraag of ze het überhaupt wel halen tot aan de top. Sommige zijn net het bos ingefietst en staan nu al te hijgen als stalpaarden. En die moeten nog een kilometer of 10!  Ik vermoedt dat een boel mensen bij Chalet Raynard wel weer omkeren, ook mede gezien het weer. Ik zou ze wel willen waarschuwen, maar met zoveel mensen die naar boven fietsen is dat geen doen. Je ziet ze wel allemaal kijken met een blik: "jij bent al boven geweest!". En ik ben op dat ogenblik blij dat dat ook het geval is.

In het bos krijg ik het weer een beetje warmer en voor ik het weet ben ik al weer bij Bedoin aangekomen. Snel nog even een fotootje en dan door naar de auto:

Beneden bij Bedoin is het gelukkig een stuk warmer en zonniger!

Bedoin is ondertussen tot leven gekomen en het is er gezellig druk. Het is dat ik weer op tijd op de camping terug wil zijn, anders had ik er nog wel even willen rondneuzen en een bak koffie drinken. Ik fiets dus maar door en rond 11.00 uur ben ik weer terug op de parkeerplaats bij de auto. Het is ondertussen op de parkeerplaats ook een stuk drukker geworden. Al met al ben ik een uur sneller terug dan ik geplanned had. De klim en afdaling hebben een kleine 3 uur in beslag genomen. Ik installeer me met eten en drinken in de auto achter het stuur en begin met een heerlijk gevoel aan de terugreis. Het was een mooie apotheose van de fietstochten tijdens deze zomervakantie.

Rond 14.00 uur ben ik weer terug op de camping en na een snelle douche begin ik met het afbreken van de luifel van de caravan. Morgen gaan we weer terug naar Nederland. De zomervakantie zit er weer op!

Racefiets	5704 km (64x)	216:16 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	6291 km