Ongelukken
Voor vertrek krijgen we nog even een stichtelijk woordje van de voorzitter. De twee ongelukken van vorig weekend zijn hard aangekomen. Iedereen vandaag een beetje rustig aan en goed opletten aub. Ik heb me al voorgenomen vandaag niet met de snelsten voorin mee te gaan. Eerst maar eens een stuk met Cees en Niels mee fietsen. Maar na een kilometer of 20 begint het toch te kriebelen. Cees kan niet echt meer meekomen en ik heb nog energie over. Ik besluit het gas open te gooien en spring met een snelle(re) groep mee.
Sukkel sporen
We rijden grotendeels mijn eigen trainingsrondje Westland en bij "de Berg" aangekomen zijn de moddersporen in het gras nog te zien van de sukkel die daar afgelopen vrijdag met zijn terreinwagen naar beneden ging. Op het moment dat ik daar vrijdagavond passeerde stond hij tot zijn assen vast in de modder. Hij kon niet meer voor of achteruit. Het was pikdonker en de bestuurder stond er hulpeloos naast te wachten op hulp. Kansloze actie!
Listige emmer
Vlak naast de berg stonden, erg listig, 2 emmers vlak na elkaar opgesteld. Gelukkig zag ik ze allebei, maar constateerde ook dat er verschillende rijders de 2e emmer over het hoofd hadden gezien. Geen wonder, want hij stond nauwelijks 100 meter van de vorige af en dat verwacht je niet. De rit gaat verder langs het spoor bij de Nieuwe Waterweg. Met de stevige wind in de rug gaat de snelheid naar de 45km/uur. De dikke banden van mijn MTB zoemen over het asfalt. Gewoon genieten.
Hagelhoosbui
Ik had de donkere wolken al eerder gesignaleerd maar als we vóór Maasland afslaan om weer richting het Noorden te gaan de pleuris goed los. Geen regen, maar hagelstenen zo groot als knikkers. In een mum van tijd is de weg bedekt met een ijslaag. De hagelstenen striemen mijn gezicht en ik moet met één hand voor mijn gezicht fietsen omdat het te pijnlijk is als de hagelstenen mijn gezicht teisteren. Met al dat ijs op de weg neem ik geen risico en minder behoorlijk mijn snelheid. Ik heb geen zin om tegen de vlakte te gaan zo vlak voor de kerst / jaarwisseling.
Na een kwartiertje is het ergste voorbij en het ijs is aardig weggedooid. De snelheid kan dus weer omhoog. De benen beginnen nu toch wel aardig leeg te raken. Maar na een laatste eindspurt wordt de vos uiteindelijk achter "de Bonte Haas" gevonden (leuke combi..:-). Wel alle emmers en de vos gevonden, maar geen extra punten. Daarvoor waren er te veel rijders al voor me gearriveerd. Ondanks de hagelhoosbui toch weer lekker gefietst. Tot mijn vreugde constateer ik dat het fietsen met mijn MTB tussen de racefietsen me elke week beter afgaat. Het zwaarder fietsen op de MTB vormt op deze manier een mooie krachttraining voor de winterperiode. De "vossenrit op MTB proef" is wat mij betreft nu al geslaagd.
Vakantie
Ik hoor achteraf dat Niels en Cees ook goed binnen gekomen zijn en ook prima gefietst hebben. Ook zij hebben nog van de fijne hagelbui kunnen genieten. De komende twee weken zijn er geen vossenjachten, maar die tijd ga ik mezelf prima vermaken. Volgende week samen met het gezin van buurman Niels naar het Land van Bartje in Drenthe. Uiteraard gaan de MTB's mee om het Drentse landschap onveilig te maken. Tot later!
Racefiets
|
9263 km (107x)
|
351:13 uur
|
Cross-hybride
|
1525 km (30x)
|
64:12 uur
|
Totaal
|
10788 km
|
0 reacties:
Een reactie posten