Elfmerentocht

Na een weekje kamperen en fietsen in Limburg stond voor vandaag de Elfmerentocht op het programma. Eigenlijk voor morgen, maar Bas uit ons Atos For Life team belde of ik zin had vandaag mee te fietsen. En een vrije moederdag is eigenlijk ook best wel lekker, dus stond ik vanochtend om 8.00 uur samen met Bas en Jos in Sneek aan de start.

Keihard verdiend.

De wind was met kracht 4 a 5 ronduit hard. Tot een kilometer of 80 hadden we de wind gelukkig in de rug, maar op de terugweg was het regelmatig bikkelen geblazen met stukken tegenwind. Gelukkig staken Bas en Jos in uitstekende vorm en kon ik regelmatig bij hun uit de wind gaan zitten..:-). Dat was eerlijk gezegd ook wel bittere noodzaak, want door het hoge tempo was bij mij na 100km het beste er wel af. Dat hoge tempo was mede te danken aan 2 vrouwelijke wedstrijd rijders met wie we de eerste 80km reden. Nadat een snelle groep ons passeerde  haakten de dames daarbij aan en toen was de beer los. Jakkeren door de straten en snelheden rond de 40km/uur. Dat was voor mij net wat te veel van het goede en langzaam ging de lamp uit...

Ondanks mijn dip hebben we toch een mooi gemiddelde gereden van bijna 31km/uur (30.7). Een goede training voor de 11-stedentocht over 2 weken. Al heb ik me wel voorgenomen om dan toch een tikkie rustiger te gaan fietsen..:-). Hoop overigens dat de wind dan wat fatsoenlijker is dan vandaag, anders wordt het voor veel een lange lijdensweg ben ik bang.

In het begin van de tocht ging er trouwens nog iemand vlak voor mijn neus onderuit. Hij twijfelde of hij links- of rechtsaf moest en raakte daardoor met zijn trapper de grond. Hierdoor sloeg zijn voorwiel om en daardoor werd hij gekatapulteerd. Hoe het afgelopen is weet ik niet. Er waren veel mensen aanwezig die hem hielpen dus zijn we maar doorgereden. Maar het zet je wel even weer op scherp.

Na afloop nog even een hersteldrankje in de kantine en toen weer naar huis. Het was weer een mooie fietsdag!