SdC Dag 23: Logroño - Belorado

Toen ik gisteravond nog even het centrum om de hoek inliep om een Rioja wijntje te proberen liep ik op het plein gelijk tegen het Nederlandse stel aan wat ik eerder op de dag achterop gereden was. Ook zij waren de Rioja aan het proberen en ik kon zo aanschuiven. Het was erg gezellig en de tijd vloog om. Maar een  glas Rioja kost slechts 90 cent en Santiago is nog ver, dus na een aantal glazen hield ik het voor gezien. Tijd om te gaan slapen.

Hotel Spiegel Selfie
 

De rit vanuit Logroño vanochtend liep over een betonpad. Ook de wandelaars liepen over dit pad dus het was een beetje slalommen. Direct uit de stad voerde de route langs een mooi natuurgebied / meer. Helaas ging het betonpad daar over in een onverhard steenpad. Dat vinden mijn dunne racefietsbandjes niet zo fijn. Ik wist, voordat ik aan dit avontuur begon, dat dat ik deze situatie een keer mee zou gaan maken, maar dit pad was wel erg lang.

Aangezien er geen alternatieve route was heb ik uiteindelijk toch maar het onverharde pad genomen. Heel rustig fietsen en hopen dat de dunne bandjes van de racefiets niet lek stoten. Gelukkig ging alles goed en na een kilometer of tien ging de route weer over in verharde weg

In het natuurgebied stond deze vader Abraham met zijn kraam. Als ik het goed begrepen heb mochten pelgrims gratis eten uit zijn kraampje pakken. Ik was echter al voorzien, maar het was wel een mooie geste.

Het is alleen maar Camino wat de klok slaat langs de route. Zelfs de wegenbouwers dragen hun steentje bij. 

De eerste koffiestop was na 45km in Badaran. Een klein dorpje waar alleen maar lokale Spanjaarden in de bar aanwezig waren. Daarna weer verder naar het hoofddoel van deze dag: Santa Domingo de la Calzado. In dit dorp is zijn namelijk al sinds jaar en dag een levende kip en haan te vinden in de plaatselijke kerk. Daar ligt een mooie legende aan ten grondslag. 

 

Maar na de koffiestop begon de motor wat te haperen. Snel wat banaantjes en pain de latte naar binnen gewerkt, maar het wilde niet echt meer vlotten. Gelukkig was Santa Domingo al in zicht en bovendien tijd om te lunchen. Direct naar binnenkomst maar het eerste de beste restaurant ingedoken voor een groot bord spaghetti Bolognese en een halve liter bier. Dat doet een mens goed! 

De pelgrims fietsverzameling voor het restaurant. De fietsende Spanjaarden rijden overigens bijna zonder uitzondering op MTB's. Ze rijden over dezelfde paden als de wandelaars ook doen. Dit in tegenstelling tot bv de fietsende Nedelanders die (grotendeels) de verharde weg nemen. 

Ook in Santa Domingo weer jacobsschelpen door de stad om de route aan te geven. Het is overigens een erg leuk en sfeervol plaatsje. En uiteraard vergeven van de toeristen en pelgrim wandelaars en fietsers.

Communie praalwagen?

De kathedraal van Santa Domingo de la Calzada met daarin de levende kip en haan. Ik was uiteraard van plan om dit fenomeen te gaan bekijken, maar op het moment dat ik aankwam was de boel gesloten. Bovendien was het erg druk in het centrum en voelde ik er niet veel voor om mijn fiets in al die drukte alleen achter te laten. De kip en haan? Het blijft bij van horen zeggen. Nou ja, dan maken we toch ons eigen plaatje?

Na het vocht- en voedselpeil weer op orde te hebben gebracht was het weer tijd om verder te gaan voor de laatste 30 kilometer van vandaag. Ik was net een paar kilometer Santa Domingo uit toen ik aan de kant van de drukke autoweg een echtpaar op leeftijd stil zag staan. Ik stopte even vlak achter ze om te informeren of alles in orde was. Het bleek een Nederlands echtpaar, van naar ik schat ruim in de zeventig, die onderweg naar Santiago was. De dame was met haar telefoon aan het prutsen terwijl haar echtgenoot er apatisch bij stond te kijken. Ik vermoed een digibeet. Op mijn vraag of alles ok was antwoorde ze: 'ja hoor, ik ben net even een foto van het mooie landschap aan het uploaden'. Natuurlijk! Dat verklaarde alles :-).

Niet ver na Santa Domingo fiets ik de provincie Burgos binnen. Op de foto hierboven is duidelijk te zien dat klaarblijkelijk ook het asfalt per provincie gelegd wordt. Ik ben benieuwd hoeveel bestuurlijke vergaderingen er aan vooraf gegaan zijn om dit asfalt zo mooi op elkaar aan te laten sluiten :-)

De uitgebreide luch had me duidelijk goed gedaan en de motor draaide weer als vanouds. Na ruim een uur kwam ik in mijn eindbestemming van vandaag, Belorado aan. Daar was net een soort van bevrijdingsfeest aan de gang. 

Voor de ingang naar het dorpsplein had men een controlepost nagemaakt. Daarnaast liepen er allerlei figuren in uniformen uit de oorlog rond. Zag er erg leuk uit. Toen ik met mijn fiets door de slagboom was doorgelaten reed ik naar het dorpsplein. Daar was net een traditionele danspartij aan de gang inclusief uitgebreid gebruik van de castagnetten.  Erg leuk en erg Spaans.

Na het een tijdje bekeken te hebben was het tijd om mijn hotel op te zoeken. Deze lag een paar honderd meter buiten het dorp en direct aan het Camino wandelpad. Het heeft de toepasselijke naam 'Santiago hotel' en staat er puur voor de Santiago gangers. Een gezellige boel met slaapzalen, hotelkamers, een wasserette en restaurant/bar. 

Nadat ik gedoucht heb en mijn wasje gedaan val ik als een blok in slaap. Als ik later wakker wordt weet ik de eerste paar minuten niet waar ik ben zo diep lag ik te slapen. Klaarblijkelijk was ik een beetje moe :-)

Dan komt het goed uit dat ik een paar dagen geleden al besloten heb om de 100km etappe van morgen op te splitsen in twee dag etappes van 50km. Op 50km hier vandaan ligt namelijk Burgos met zijn zeer fraaie kathedraal. Ik wil hier graag even een tijdje de sfeer opsnuiven en met een 100km etappe wordt dat allemaal wat gehaast. Morgen en overmorgen dus lekker roestig aan :-).

Hasta Manaña!

De Strava dag gegevens zijn hier te vinden.

Dag afstand: 94km

Tot nu toe gereden: 1822km

Nog te gaan: 601km