Einde FTCW vossenrit seizoen

De winter is officieel voorbij. Afgelopen zondag is de laatste vossenrit verreden waar ik helaas niet bij kon zijn in verband met mijn korte wintersport break. Mijn doelstelling voor dit jaar was om in de top-10 van het klassement te eindigen en vrij lang waren de vooruitzichten daarop gunstig.

De laatste weken was de hoop op een top-10 eindklassering helaas vervlogen en daarmee was ook de motivatie om elke week volle bak te rijden zoek geraakt. Vandaag werd de einduitslag van het klassement gepubliceerd. En mijn klassering? 26e van de 97 deelnemers met een eindscore van 104 punten. Al met al nog niet slecht, maar die top 10 moet toch een keer te halen zijn...:-)

(Wellicht volgende winter of anders misschien de komende week als het vossenrit seizoen bij TC Glazen Stad weer begint)

Tot laturrrr!

100-

Afgelopen woensdag begon de dag niet erg goed. Krampen in mijn buik en misselijk. En dat werd er gaandeweg de dag niet beter op. Het kwam zelfs zo ver dat de geplande trainingsrit werd gecancelled(!), de helft van mijn avondeten is blijven staan en ik al rond 20.00 uur als een zieke puppy in bed lag.  "s-Nacht ging het helemaal mis. Midden in de nacht hing ik kotsend en schijtend boven de WC pot. Trillend als een espenblad en zo slap als een vaatdoek. Een compleet wrak. Na zo ongeveer alle inhoud uit maag en darmen gewerkt te hebben viel ik tegen de ochtend eindelijk in slaap.

De volgende morgen voelde ik me opmerkelijk goed. Nog wel wat kramp en buikloop maar het ergste leek achter de rug. Het voelde zelfs zo goed dat ik 's-avond besloot om de volgende dag weer aan het werk te gaan. Weliswaar vanuit huis en, zoals elke vrijdag alleen 's-ochtends maar toch, ik voelde me weer fit om te werken.

Na vanochtend gewerkt te hebben begon het toch wel een beetje te kriebelen. Als ik nou eens vanmiddag heel voorzichtig een klein rondje Westland om de fiets ging proberen? Niet te gek, gewoon even kijken hoe het gaat. Zo gezegd, zo gedaan. Even na enen zat ik op de fiets, en dat ging best wel lekker. Het ging zelfs zo lekker dat ik na Vlaardingen nog even een extra lusje via Berkel en Rodenrijs te pakken in plaats van de kortste weg weer naar huis te gaan.

Bij Berkel en Rodenrijs ging het eigenlijk nog steeds wel prima, dus waarom niet gewoon nog even doorgefietst naar Zoetermeer? Na Zoetermeer kreeg ik de wind in de rug, dus dat was uitbollen richting Den Haag.  Om een lang verhaal kort te maken is het een rit van 98 kilometer geworden. En dan te bedenken dat  ik woensdagnacht nog zo ziek als een hond in bed lag. Klaarblijkelijk kun je in sommige gevallen erg snel herstellen. De gebruikelijke 100+ rit op de vrijdagmiddag is door het hele gedoe dit keer een 100- rit geworden. Maar ik teken er voor!

Watieskebuurt?

Even een snelle blog update met de meest opmerkelijk zaken van de afgelopen weken:

Nieuwe banden voor de cross-hybride

De cross-hybride is van nieuwe cyclo-cross bandjes voorzien. Dat was wel nodig, want de orginele Schwalbe Racing Ralphs waren aardig versleten. Dit keer gekozen voor een wat gladder profiel, meer geschikt voor een ietwat hardere ondergrond. Net iets makkelijk tijdens het vossenrit rijden.

Continental Cyclocross Speed 700x35c

Bulls frame opbouw

Aanstaande donderdag hoop ik mijn Bulls met nieuw frame weer op te kunnen halen. Hij krijgt gelijk een beurtje, dus kan er weer tegenaan het nieuwe seizoen.

Een week met een dipje

Week 6 was een week met een dipje. Praktisch elke dag regen dus niet fietsen. En dan wordt je aan het einde van de week ook nog eens verkouden / grieperig. Het grieperige was gelukkig na één nacht met koortsdromen vanaf, maar de verkoudheid is er nog steeds. Kortom: een week om snel te vergeten.

Gran Fondo 2

Strava had weer een soortgelijke challenge als in Januari dit jaar. Fiets in de maand februari een tocht van minimaal 130 km. Afgelopen vrijdag had ik weer een 100+ tochtje op de planning staan, dus ik dacht: laten we er 130 van maken, dan is deze challenge ook gelijk weer in de knip. Volgens buienradar zou ik het tot 18.00 uur droog houden, dus de hele middag tijd om de tocht te rijden. Moet lukken zou je denken. Mis! Al na 40km begon het te regenen en is het niet meer opgehouden. En als het regent waait het ook net een stukkie harder. Gevolg: 90 kilometer in de regen en met windkracht 4/5 tegen gereden. Bij thuiskomst geen droge draad meer aan het lichaam en voeten en handen compleet afgestorven!

En dan kan je weer aan de slag met oude kranten in je fietsschoenen om je schoenen weer op tijd droog te krijgen voor de rit van zondag. Dat duurt dan meestal een dag of 2 met een hoop gedoe.  Reden om gelijk hiervoor eens goeie spullen aan te schaffen. Het is de Shoefresh geworden. Schoenen binnen een paar uur weer fris en fruitig. En uiteraard hardstikke droog. Ik verwacht het apparaat morgen binnen te krijgen. Ben benieuwd!

Shoefresh om je schoenen weer snel mee droog te krijgen.

Fietser te water!

Als leuke afsluiter de snoekduik die één van de fietsers van onze club nam tijdens de vossenrit van afgelopen zondag. We reden over een smal paadje langs het water met af en toe een boogbruggetje wat we moesten passeren. Op een gegeven moment ontstaat er een lichte opstopping voor zon bruggetje. Een van de achterop komende collega's merkt dit niet tijdig op en ik hoor het volgende vanuit mijn ooghoeken: "Ooooooh, sorry, sorry, sorry, <PLONS!>".  Die kon dus niet meer tijdig remmen en moest een nood uitwijk manoevre maken om een directe crash te voorkomen. De enige mogelijkheid was het water in en daar ging hij dus helemaal kopje onder inclusief fiets. Wat nog ontbrak was eendenkroos op zijn hoofd toen hij weer boven water kwam maar verder een enorm hilarisch gezicht natuurlijk... :-)

Dat was hem weer. Tot laturrrrr!

Fietsers en Sneeuwklokjes

Wat hebben fietser met Sneeuwklokjes te maken denk je wellicht? Dat ze allebei het koppie wel eens laten hangen? Of dat ze allebei van een ongekende schoonheid zijn? (ahum). Nee, dat is niet waar ik op doel. Fietsers en sneeuwklokjes hebben met elkaar gemeen dat ze direct opbloeien zodra het weer dat ook maar enigszins toelaat. Een beetje fietser grijpt namelijk elke gelegenheid aan dat er ook maar enigszins gefietst kan worden. Daardoor kan het zo maar gebeuren dat als je terugkijkt je ineens veel meer kilometers hebt gemaakt dan je vooraf voor mogelijk zou hebben gehouden.

De maand januari was daar weer een mooi voorbeeld van. Ongekend hoge temperaturen maakten dat er veel gefietst kon worden. In mijn geval zelfs de meeste hoeveelheid kilometers in mijn 4 jarige fiets carrière. 1.096 kilometers om precies te zijn tegen 723km in januari vorig jaar. Het meest in de buurt komt nog 2011. Toen kon ik 777km noteren. Een beste start dus dit jaar.

Donker rood in januari geeft een flink aantal gereden kilometers aan

Door al dat vroege gefiets begint ook de vorm al vroeg te komen. Maar eigenlijk is me dat nog veel te vroeg. Ik moest mezelf dus afremmen om niet als een sneeuwklokje veel te snel de grond uit te schieten. De rit van vandaag heb ik daarom enigzins met de handrem er op gereden. Is bovendien ook goed om de kleine blessuretjes de kans te geven weer wat te herstellen. Wel nog even langs de Keukenhof in Lisse gereden om te checken of daar wellicht nog vroegbloeiers opgeschoten waren. Was gelukkig niet het geval.

Fulcrum Racing 7 CX

Nieuwe wielen
Klaarblijkelijk is januari ook de maand dat al het materiaal stuk gaat. Ging 2 weken geleden het frame van mijn Bulls fiets stuk, gisteren scheurde de naaf van het achterwiel van de VanNicholas racer. Gelukkig was het setje wielen al nodig aan vervanging toe. Dat verzachtte het leed enigzins. Maar ik had dus wel een probleem. Reserve fiets nog in opbouw. VanNicholas fiets achterwiel stuk. Waar moest ik dan vandaag op fietsen? Een nieuwe set wielen moest er komen en wel snel. Gisteren ben ik dus nog in allerijl naar de fietsenmaker gereden om nieuwe wielen te halen. Hij had nog een setje "Fulcrum Racing 7 CX" hangen. Eigenlijk had ik liever weer een setje handgespaakte wielen gekocht, maar hier red ik het ook wel mee voorlopig. De maiden rit vandaag hebben ze in ieder geval prima doorstaan.

Bulls Desert Falcon wordt Bulls Harrier

Twee weken geleden ontdekte ik tijdens het fietsen dat er wat speling op de crank van mijn Bulls racefiets zat. Nou overkomt me dat wel vaker (ik schijn een sloper te zijn) en over het algemeen is het door het vervangen van de lagers in de crank weer opgelost.

Dus ben ik met de fiets naar de fietsenmaker gestapt en hem gevraagd er naar te kijken. De monteur in de werkplaats liet er geen gras over groeien en terwijl ik nog in de werkplaats stond werd de fiets gelijk aan een grondige inspectie onderworpen. "Met de crank is niets mis" was zijn eerste conclusie. Nadat ik vervolgens aangegeven had toch duidelijk speling in de pedalen gevoeld te hebben ging zijn inspectie door richting het achterwiel.

Na een paar minuten was de echte oorzaak blootgelegd. Aan de rechterkant was het frame, ter hoogte van de ophanging van achterwiel, net boven de pat gescheurd. Jammer genoeg was dus het frame gescheurd en niet de pat (die is eenvoudig te vervangen). Ok, dat was dus einde fiets was mijn eerste conclusie. Het repareren van het frame zou de prijs ervan ver te boven stijgen. Tijd om iets nieuws te kopen dus.

Na wat dagen googelen en links en rechts eens met deze en gene over het voorval gesproken te hebben was er iemand die opperde om er gewoon mee terug te gaan naar de fietsenmaker waar ik de fiets (+/- 3,5 jaar geleden) had gekocht. De fiets mocht dan weliswaar goed gebruikt zijn (28.000 km volgens Strava) maar dat mocht nog geen reden zijn dat het frame het nu al laat afweten was zijn redenering. Daar zat wel wat in vond ik , dus ik met mijn stukke racefiets naar Kester2wielers.

Stuk frame

Nadat er foto's naar Bulls waren gestuurd kwam enkele dagen later bericht terug van de fabrikant. We hebben nog een nieuw frame uit 2011. Weliswaar niet het Desert Falcon maar wel het Harrier model wat er erg veel op lijkt.

Bulls kon het frame niet 100% vergoeden, maar Jeroen van Kester2wielers deed niet lullig. "Ik vraag alleen 50,- euro voor het overbouwen van de onderdelen en de prijs van een nieuw benodigde zadelpen plus klem".  Dat leek me puike deal. Voor minder dan 100 euries een, qua uitstraling, zo goed als nieuwe fiets. Prima service!

Dus nu is het nog even geduld tot de fiets weer her-opgebouwd is, en dan kan ik er weer mee op pad.  Het tweede leven van mijn Bulls racefiets!

Het (nieuwe) vervangende frame