De "Kibbeling Deal"

Zwager Cees en ik proberen al een tijdje onze woensdag avond training te versterken met wat extra mede fietsers. Het fietst en traint zoveel leuker als je een groepje van een man of vijf hebt nietwaar? Buren, collega's en kennissen worden met regelmaat voorzichtig gepolst of fietsen "ook niet wat voor hun is". Zo is het me al enkele keren gelukt om een buurman mee te krijgen voor een rondje fietsen. Maar tussen een keertje meefietsen en structureel elke woensdagavond meetrainen zit een hele grote drempel en de buurmannen zijn helaas allemaal voortijdig weer afgehaakt.

Het "binnenhengelen" van een potentiële fietser is overigens iets wat uitermate voorzichtig en met heel veel takt moet gebeuren. Eerst moet je een potentieel slachtoffer langdurig bewerken totdat hij eindelijk een keer om gaat en mee wil fietsen (voor dit doel hebben we zelfs een oude reserve fiets beschikbaar, zodat "ik heb geen fiets" geen excuus kan zijn). En als je de persoon in kwestie dan een keer laat meefietsen moet je oppassen dat je hem niet gelijk in de poep fietst. Het is geen kunst om iemand bij zijn eerste keer gelijk compleet uit te wonen en voor de rest van zijn leven een fiets-trauma aan de hand te doen. Het is dus zaak om zelf minstens op halve snelheid te fietsen en de mee-fietsende gast het gevoel te geven dat hij een olympische prestatie aan het neerzetten is. Veel prijzen en lofuitingen doen in deze wonderen. De laatste drempel is dat áls hij dan een keer meegefietst heeft hem te verleiden om dat nog eens vaker te doen. Pas na enkele keren fietsen begint de endorfine met zijn verslavende werking en tot die tijd zit je nog in de gevarenzone.

Vanwaar deze lange omslachtige inleiding zult u denken? Wel nu, het zit zo. Zwager Cees heeft het hele jaar al een kennis lopen bewerken om een keer mee te fietsen. Keer op keer kwam het er niet van, maar vanmiddag kreeg ik een juichmail van Cees: "Het is gelukt! Hij fietst woensdag ons trainingsrondje Westland mee!". Er was wel één "maar" bij. Meneer had bedongen dat hij dan wel in Hoek van Holland kibbeling wilde eten. Kibbeling eten op een trainingsrondje? Het moet niet gekker worden. Zie je dat al op de voetbaltraining gebeuren? "Ik wil wel meetrainen meneer de trainert, maar ik verwacht wel een patatje mayo halverwege de training". Je begrijpt: ik moest even diep in- en uitademen. Cees had dit dilemma voor zichzelf klaarblijkelijk al overwonnen want in dezelfde juichmail gaf hij aan dat hij al ingestemd had met deze conditie. Na enkele minuten van contemplatie drukte ik op de reply knop: "Yo Cees, leuk man! Ik zie jullie woensdagavond!". De "Kibbeling Deal" was een feit.

p.s Het zal nog een hele klus worden om de verleiding te weerstaan hem niet compleet in de poep te rijden als hij, met zijn buik vol kibbeling, samen met ons langs de Nieuwe Waterweg richting Vlaardingen fietst. "Tsss...kibbeling tijdens de fietstraining, wat denktie wel niet?"

Fietsen
Met a.s. woensdag en de kibbeling in het achterhoofd heb ik vanavond nog maar eens extra gas gegeven. Voor straf ook nog es 10x de berg op en langs de Nieuwe Waterweg samen met een andere racer de snelheid opgejaagd naar 40km/uur. Kan ik woensdag met een gerust hart gaan lopen lanterfanten bij Bertjes vispaleis in Hoek van Holland. Kwam trouwens al weer bijna met schemer thuis. Tijd om de fietsverlichting maar weer eens op te zoeken en te testen.

Racefiets	6630 km (73x)	252:35 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7217 km